Ο Λεωνίδας Βόκολος μίλησε για τα χρόνια που έπαιζε αλλά και για την προπονητική του πορεία από την Εθνική Ομάδα μέχρι και τον Ολυμπιακό Βόλου.
Η συνέντευξη του:
Μια μεγάλη πορεία σε Πανιώνιο, Παναθηναϊκό, ΠΑΟΚ, Καλλιθέα και στην Κύπρο στο τέλος. Είστε ένας ποδοσφαιριστής από τους λίγους που δεν άλλαξαν πολλές ομάδες στην καριέρα τους. Που οφείλεται αυτό;
«Οφείλεται καταρχάς στα χρόνια τα οποία ήταν δύσκολες οι μετακινήσεις. Εγώ όταν ξεκίνησα στον Πανιώνιο -και γεννήθηκα θα έλεγα ποδοσφαιρικά εκεί γιατί ήμουν από μικρό παιδί και μεγάλωσα και έγινα επαγγελματίας- και υπηρέτησα την ομάδα για άλλα οκτώ, εννιά χρόνια, εκτός του ότι δενόσουν με τις ομάδες υπήρχαν και διαφορετικά συμβόλαια, ήταν διαφορετικές οι εποχές. Οι μετακινήσεις πλέον γίνονται πολύ εύκολα, βλέπετε ανά έξι μήνες οι παίκτες αλλάζουν ομάδες. Εκείνη την εποχή τα πράγματα ήταν πολύ πιο δύσκολα και ξαναλέω δενόσουν με τις ομάδες. Εγώ είμαι πολύ χαρούμενος, από όλες τις ομάδες που έχω περάσει έχω πάρει πραγματικά τα θετικά, έχω αγαπήσει αυτές τις ομάδες και έχω διώξει, σε παρένθεση το διώξει, κάποια πράγματα τα οποία ίσως να μου χαλάνε την διάθεση.
Όντως πλέον δύσκολα συνδυάζουμε παίκτη με ομάδα, όπως εσάς με τον Πανιώνιο στην αρχή και μετά που συνδέθηκε το όνομα σας με τον Παναθηναϊκό. Πλέον δεν υπάρχουν αυτά.
«Ακριβώς είναι αυτό που είπα πριν. Έχει γίνει έτσι πλέον η αγορά, με τους manager και με όλη αυτή την τρέλα που υπάρχει που άνα έξι μήνες ή ένα χρόνο ένα παιδί, ένας νέος παίκτης αν πάει σε μια ομάδα και δεν παίξει τέσσερα- πέντε παιχνίδια η πρώτη του σκέψη είναι κατευθείαν να φύγει. Εκείνες τις εποχές ήταν πιο δύσκολες οι μετακινήσεις οπότε έπρεπε να κάτσεις μέσα στην ομάδα, να δουλέψεις και να πολεμήσεις.»
Άρα ένα βασικό κομμάτι που αντιλαμβάνομαι και από την απάντηση σας είναι το συναισθηματικό κομμάτι παρόλο που είστε επαγγελματίας έπαιξε μεγάλο ρόλο στην καριέρα σας σαν ποδοσφαιριστής.
«Σαφώς.»
Να περάσουμε και στο προπονητικό κομμάτι. Στην Εθνική Ομάδα που ξεκινήσατε από τις U17 και U19 μαζί με το Φερνάντο Σάντος έως και το Euro της Πολωνίας την τελική φάση και στο Μουντιάλ στην Βραζιλία στο παιχνίδι με τα πέναλτι με την Κόστα Ρίκα. Δραματικό εκείνο το παιχνίδι;
«Όταν φτάνεις σε εκείνο το σημείο και δυστυχώς για ένα πέναλτι μένεις έξω ναι είναι. Αλλά πρέπει να κατανοήσουμε ότι το ποδόσφαιρο αυτό είναι. Είναι και αυτό ένα μέρος του αθλήματος οπότε πρέπει να μάθεις να διαχειρίζεσαι και αυτά τα πράγματα.»
Μετά την Εθνική περάσατε από την θέση του τεχνικού διευθυντή στον Παναθηναϊκό, μια πολύ σημαντική θέση και αυτή.
«Με βοήθησε πάρα πολύ σε κομμάτια προπονητικής όσον αφορά το κομμάτι το οργανωτικό και το εξωαγωνιστικό. Γιατί ένας προπονητής σήμερα, όπως καταλαβαίνετε, δεν είναι μόνο το καθαρά κομμάτι της προπόνησης. Έχει να κάνει με πάρα πολλά θέματα, διαχείριση του staff σου, διαχείριση της ομάδας, διαχείριση του προέδρου, των ανθρώπων που είναι κοντά σου, των μίντια. Και κατά την άποψη μου και την φιλοσοφία μου από όσα περισσότερα πόστα περάσεις τόσο καλύτερα. Με θεωρώ τυχερό που κατάφερα να περάσω από όλα αυτά τα πόστα γιατί από όλα αυτά έφτιαξα μια ολοκληρωμένη εικόνα και άποψη για την προπονητική και έτσι πλέον θεωρώ ότι έχω ένα μεγάλο μέρος των υποχρεώσεων μου σε καλό επίπεδο.»
Επειδή υπάρχει μια σύγχυση αναφορικά με την έννοια τεχνικός διευθυντής θέλετε να μας εξηγήσετε ποιος είναι ακριβώς ο ρόλος του;
«Θα σας πω αυτό που έκανα εγώ. Εγώ στον Παναθηναϊκό ήμουν sporting director. Ήμασταν με τον κ. Φύσσα μαζί ο οποίος ήταν διευθυντής του ποδοσφαιρικού τμήματος και ήταν περισσότερο στο κομμάτι το οργανωτικό και στα γραφεία και εγώ ήμουν πιο κοντά στο προπονητή. Για να έχεις αυτό το ρόλο πρέπει να είσαι προπονητής. Γιατί έπρεπε να οργανώσω το scouting της ομάδας γύρω από τον προπονητή, βρισκόμουν καθημερινά στις προπονήσεις, μίλαγα με τον προπονητή για τις προπονήσεις και τα παιχνίδια, για τους παίκτες, είχα την ευθύνη να διαχειριστώ τα αποδυτήρια. Άρα ήταν αρκετά μεγάλο το φάσμα των υποχρεώσεων μου. Υπάρχουν όμως διάφορα μοντέλα τεχνικού διευθυντή, εξαρτάται το τι θέλει η κάθε ομάδα και ποια είναι η φιλοσοφία της.»
Και συνεχίζετε μετά με καθαρή προπονητική και δεν πήγατε και στις πιο εύκολες ομάδες μέχρι τώρα. Ξεκινήσατε με ομάδες «προβληματικές».
«Η αλήθεια είναι αυτή. Προβληματικές ως προς το οικονομικό. Υπάρχει όμως κάτι σημαντικό. Υπάρχει το μηδέν, το ξεκίνημα από την αρχή και το χτίσιμο μιας ομάδας από το τίποτα και κυρίως με νέα παιδιά. Εγώ γενικά είμαι λίγο ευαισθητοποιημένος με τα νέα παιδιά, χωρίς να θέλω να πω αυτό που λέω πολύ συχνά στους παίκτες μου ότι δεν έχει να κάνει ο νέος και ο παλιός παίκτης. Έχω δει δηλαδή νέους παίκτες που συμπεριφέρονται σα να είναι 60 χρονών και έχω δει και παλιούς, μεγάλους σε ηλικία, που συμπεριφέρονται σαν 20 χρονών. Άρα λοιπόν το μεγάλος και το μικρός, επειδή στην Ελλάδα το έχουμε λίγο παρεξηγήσει, λέμε αυτός είναι μεγάλος ηλικιακά, νομίζω ότι αυτό φαίνεται στο γήπεδο. Άρα λοιπόν είναι πάρα πολύ σημαντικό να μπορείς να διαχειρίζεται πράγματα και καταστάσεις.»
Ο Ολυμπιακός Βόλου είναι η πρώτη ομάδα που αναλαμβάνετε και μάλιστα στην μέση της περιόδου που έχει πολύ κόσμο, πρωταγωνιστεί σε μια πόλη ποδοσφαιρική όπως είναι ο Βόλος και έχει στόχο τον πρωταθλητισμό. Είστε έτοιμος για αυτό το κομμάτι της καριέρας σας;
«Για να βρίσκομαι εδώ σίγουρα είμαι έτοιμος. Τώρα όλα αυτά που αναφέρατε τα γνώριζα από πριν και για εμένα είναι μεγάλη χαρά και τιμή που υπηρετώ αυτό το διάστημα που απομένει μια ομάδα σαν τον Ολυμπιακό Βόλου η οποία έχει και φανέλα και ιστορία και κόσμο και σίγουρα ήταν ένα από τα κομμάτια που με παρότρυνε να έρθω χωρίς να σκεφτώ πάρα πολλά πράγματα. Η προσέγγιση που έγινε από τον Ευριπίδη ήταν εξαιρετική προς το πρόσωπο μου. Είδα έναν νέο άνθρωπο ο οποίος θέλει να κάνει πράγματα, να φτιάξει, να χτίσει, θέλει να βοηθήσει την ομάδα και νομίζω πως χωρίς πολλές σκέψεις αποφάσισα να έρθω αυτό το διάστημα και να βοηθήσω και εγώ από την μεριά μου όσο μπορώ την ομάδα. Άρα η σκέψη δεν ήταν πολύ μεγάλη και ούτε το δίλημμα ήταν μεγάλο. Ο Ολυμπιακός Βόλου είναι ο Ολυμπιακός Βόλου όπως ακριβώς το λέτε άρα από μόνος του σαν ομάδα είναι μια πρόκληση για τον καθένα.»
Αναλαμβάνετε σε μια περίοδο που έχει φύγει και ο δεύτερος προπονητής που σημαίνει ότι η καρέκλα είναι ηλεκτρική σε αυτό το πάγκο και μάλιστα πριν ακόμα ουσιαστικά ξεκινήσετε κάθεστε στο πάγκο σε έναν αγώνα που ο Ολυμπιακός Βόλου γνωρίζει μια βαριά ήττα. Πόσο δύσκολη είναι η διαχείριση από εκεί και πέρα;
«Εύκολη δεν είναι. Σίγουρα δεν είναι εύκολη. Είναι δύσκολη αλλά όπως αναφέρατε πριν είχα την τύχη στην ζωή μου να περάσω από δύσκολα αποδυτήρια και δύσκολες καταστάσεις και ως προπονητής αλλά και ως παίκτης. Άρα η διαχείριση για εμένα σίγουρα δεν είναι κάτι εύκολο αλλά δεν είναι και κάτι πρωτόγνωρο και απίθανο. Γνωρίζω πώς να διαχειριστώ τα αποδυτήρια, ήξερα που ήρθα, κάναμε όντως ένα πολύ κακό ξεκίνημα, αυτό που είπα στα παιδιά, με τα λίγα που είχα δει, γιατί πριν έρθω είχα δει και κάποια παιχνίδια της ομάδας είχα επισημάνει κάποια κομμάτια αλλά καταλαβαίνετε ότι στα μέσα της σεζόν και έχοντας μπροστά σου ένα μήνα μόνο ακόμα για λήξει το πρωτάθλημα δεν μπορείς να κάνεις μεγάλες παρεμβάσεις, απλά προσπαθείς να περάσεις κάποια στοιχεία της φιλοσοφίας σου και κάποια στοιχεία κυρίως τακτικά. Αυτό λοιπόν που έκανα αμέσως μετά το παιχνίδι, την επόμενη ημέρα το πρωί, ήταν να μιλήσω με τα παιδιά και να κοιτάξουμε με τους συνεργάτες μου να μπορέσουμε ότι μπορούμε να φτιάξουμε και να βελτιώσουμε για το επόμενο παιχνίδι. Το ποδόσφαιρο είτε με νίκη είτε με ήττα, το λέω συνέχεια και το πιστεύω, διαρκεί 24 ώρες. Την επόμενη ημέρα πρέπει να κοιτάξεις το επόμενο.»
Τι προλάβατε να αλλάξετε σε μία εβδομάδα και ακολούθησε το θετικό αποτέλεσμα στην Ιεράπετρα;
«Αν θα μπορούσα να πω κάτι καθαρά αγωνιστικό θα έλεγα ότι ο Ολυμπιακός Βόλου, τουλάχιστον από την ημέρα που ήρθα και αυτό που μπόρεσα να διακρίνω, είναι ότι είναι μια ομάδα που τακτικά αντιμετώπιζε και θεωρώ ότι είναι και το πιο σοβαρό πρόβλημα, προβλήματα ανασταλτικά. Όταν λέω ανασταλτικά εννοώ όταν δεν έχει την μπάλα στα πόδια της. Είναι μια ομάδα που έχει εξαιρετική ποιότητα, κατά την άποψη μου και το έχω ξαναπεί ίσως είχε και έχει το καλύτερο ρόστερ της κατηγορίας, αλλά είχε σοβαρά θέματα τακτικά στο κομμάτι αυτό. Κατά την άποψη μου πάντα. Ένας άλλος προπονητής μπορεί να ερχόταν εδώ και να έλεγε κάτι άλλο. Εγώ πιστεύω ότι αυτό είναι το πιο βασικό κομμάτι που θα πρέπει να πέσουμε επάνω και να κοιτάξουμε να το φτιάξουμε και να το βελτιώσουμε όσο γίνεται αυτό. Άρα κινηθήκαμε περισσότερο στο κομμάτι αυτό και σιγά – σιγά με την κατανόηση και την προσπάθεια των παιδιών, γιατί έχω πει πολλές φορές και αυτό είναι στην φιλοσοφία μου, ότι πάντα στην ήττα χάνει μόνο ο προπονητής και στη νίκη κερδίζουν οι παίκτες πράγμα το οποίο σημαίνει ότι ο προπονητής πρέπει να παίρνει τις ευθύνες, για αυτό είμαι ικανοποιημένος από την προσπάθεια που έχουν κάνει τα παιδιά μέχρι αυτή την στιγμή.»
Και πάτε στην Ιεράπετρα που στο πρώτο 10λεπτο η ομάδα ήταν τρικυμία εν κρανίο και μετά παίζετε με την Καλαμάτα, όπου υπήρξε μεγάλη βελτίωση, αλλά που είχαν ακουστεί και διάφορα όλη την εβδομάδα και ήταν και κυρίως ψυχολογικό το θέμα.
«Υπήρχε πίεση, υπήρχε άγχος, κυρίως στα παιδιά γιατί στην Ελλάδα κάποιες φορές προσπαθείς να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας. Άρα αυτό από μόνο του δεν είναι εύκολο να διαχειριστεί και κυρίως από νέα παιδιά. Εγώ από την μεριά μου γιατί είμαι χρόνια στον χώρο έχω την εμπειρία να μπορέσω να τα διαχειριστώ αυτά αλλά τα παιδιά -και ειδικά για κάποια νέα παιδιά- δεν είναι εύκολο.»
Επηρεάστηκαν δηλαδή πριν από το συγκεκριμένο παιχνίδι;
«Δεν θα έλεγα επηρεάστηκαν αλλά σίγουρα υπήρχε μια πίεση. Υπήρχε ένα άγχος μεγάλο χωρίς κανένα λόγο, θεωρώ όμως ότι κατάφεραν μέσα στο παιχνίδι να διαχειριστούν πολύ σωστά τον αγώνα, γιατί άκουσα και κάποια παράπονα στην διάρκεια του αγώνα ότι ήμασταν πολύ πίσω και άλλα διάφορα. Αυτά τα παιχνίδια θέλουν πολύ μεγάλη προσοχή. Είναι πιο εύκολο να τα χάσεις από το να τα κερδίσεις. Άρα θεωρώ ότι τα παιδιά διαχειριστήκαν πολύ καλά το παιχνίδι, όπως έπρεπε, και καταφέραμε στο τέλος να κάνουμε μια νίκη, δεν θα πω μεγάλη, μια νίκη η οποία αρμόζει στον Ολυμπιακό Βόλου γιατί ο Ολυμπιακός Βόλου αυτά τα ματς πρέπει να τα κερδίζει.»
Πάμε στα αγωνιστικά. Έχουμε ακόμα επτά παιχνίδια, τέσσερα εντός και τρία εκτός, με ένα πρόγραμμα καλό. Το Σάββατο λοιπόν η ομάδα παίζει στην Ρόδο με τον Ιάλυσο που για εκείνους είναι ένα παιχνίδι για την κατηγορία. Πως βλέπετε το πρόγραμμα και το παιχνίδι;
«Να σας πω καταρχάς ότι δεν είμαι από τους προπονητές που τους αρέσει να κάνουν μεγάλα σχέδια. Και δυστυχώς στο ποδόσφαιρο και στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν μπορείς να κάνεις μεγάλα σχέδια. Επίσης να σας πω κάτι που έχω ξαναπεί και το πιστεύω, ότι στην συγκεκριμένη κατηγορία η ψαλίδα είναι πάρα πολύ μικρή. Το βλέπετε σε όλο το πρωτάθλημα. Βλέπετε μια ομάδα κάνει δύο νίκες και πάει για άνοδο, κάνει δύο ήττες και κινδυνεύει. Άρα αυτό από μόνο του λέει ότι όλες οι ομάδες είναι επικίνδυνες και κρύβουν παγίδες θα έλεγα. Αυτό λοιπόν δεν σημαίνει ότι επειδή θα πας να παίξεις στην Τρίγλια ή στον Ιάλυσο ή θα πας να παίξεις σε μια έδρα που θεωρητικά η ομάδα είναι εύκολη ότι το παιχνίδι είναι εύκολο. Πάντως πραγματικά οι ομάδες μεταξύ τους δεν έχουν πολύ μεγάλες διαφορές άρα λοιπόν αυτό που είναι σημαντικό για εμένα και το λέω και στα παιδιά είναι να μην κοιτάμε τι θα γίνει με την Τρίγλια, πρέπει να κοιτάξουμε το άμεσο μέλλον και το άμεσο μέλλον αυτή την στιγμή λέει το τι θα γίνει με τον Ιάλυσο. Πρέπει να συγκεντρωθούμε και να δουλέψουμε μέσα στην εβδομάδα για το παιχνίδι αυτό. Σιγά – σιγά και παιχνίδι με το παιχνίδι θα δούμε στο τέλος που μπορούμε να φτάσουμε.»
Τον έχετε δει τον Ιάλυσο;
«Ναι σε μερικά παιχνίδια. Είναι μια ομάδα που είναι σοβαρή ομάδα και πειθαρχημένη, κλείνει τους χώρους. Είναι μια ομάδα που κινδυνεύει. Θεωρώ ότι θα έχει μια ενέργεια, θα ξεκινήσει καλά αλλά δεν πιστεύω βέβαια ότι είναι καλύτερη από εμάς.»
Πηγαίνετε με δύο σίγουρες απουσίες των Τσιάρα και Μπουτζίκο που έχουν κάρτες και να μας πείτε τι γίνεται με τους τραυματίες. Και πως θα καλύψετε τα κενά;
«Για τον Παπαϊωάννου δεν ξέρουμε ακόμα. Χθες μπήκε σε ένα μεγάλο μέρος της προπόνησης χωρίς να τον ενοχλήσει το πόδι του αλλά θα περιμένουμε να δούμε την εξέλιξη τις επόμενες ημέρες. Τώρα πως θα καλυφθούν οι θέσεις έχουμε μπροστά μας άλλες δυο-τρεις προπονήσεις και συνήθως βλέπω πολλά πράγματα μέσα από τις προπονήσεις. Άρα λοιπόν ένας προπονητής δεν μπορεί πριν καν ξεκινήσει η εβδομάδα αγωνιστικά να μπορέσει να πει ποιος ακριβώς θα παίξει και τι θα κάνει. Έχω σκέψεις μέσα στο κεφάλι μου σίγουρα αλλά θέλω να τα δω και στο γήπεδο να είμαι σίγουρος.»
Άρα σας επηρεάζει πάρα πολύ η καθημερινή προπόνηση για το τι θα γίνει την ημέρα του αγώνα και πως θα παρατάξετε την ομάδα;
«Ναι. Και μάλιστα είχα χθες μια κουβέντα με τους παίκτες και τους είπα αυτό. Να μάθουν -και κυρίως τα νέα παιδιά αλλά και οι μεγάλοι- να αγαπούν την προπόνηση. Γιατί η προπόνηση είναι που θα τους δώσει διάρκεια στην ποδοσφαιρική ζωή τους. Έχω δει ποδοσφαιριστές στα 40 τους και δεν θα κρυφτώ μιλάω για τον Βαζέχα που είχα την ευτυχία να είμαι μαζί του και να παίξω μαζί του τα τελευταία χρόνια, που ήταν ένας άνθρωπος που ήταν 42 χρονών και θεωρητικά ήταν ουσιαστικά στο τέλος της καριέρας του και στην προπόνηση ήταν πρώτος. Εμείς που ήμασταν πιο μικροί και του ζητούσαμε να πηγαίνει πιο σιγά. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι πρέπει να έχουν μέσα τους την προπόνηση και σαν προπονητής εγώ προσωπικά βγάζω πολλά συμπεράσματα από την προπόνηση. Δεν υπάρχει σίγουρη φανέλα για κανέναν. Αν ένας ποδοσφαιριστής όλη την εβδομάδα είναι αδιάφορος και δεν τον ενδιαφέρει καθόλου γιατί να παίξει;»
Χωρίς να μας πείτε ονόματα έχετε διαπιστώσει στον Ολυμπιακό Βόλου κάποιοι παίκτες που μέχρι τώρα είχαν πολύ μικρή συμμετοχή να έχουν αδικηθεί;
«Δεν θα πω αδικούνται. Θα πω δεν είχαν συμμετοχή. Και εγώ βλέπω ότι θα έπρεπε να είχαν.»
Εμείς πάντως ως φίλαθλοι θέλουμε παίκτες όπως ο Σκοπελίτης που με την Καλαμάτα τραυματίστηκε και αν και τραυματισμένος έπαιζε με ακόμα μεγαλύτερο πάθος.
«Είναι εξαιρετικό πράγμα να βγάζει μια ομάδα και ένας ποδοσφαιριστής στο γήπεδο πάθος. Και υπάρχουν κάποια στοιχεία που ζητάω από τους παίκτες μου που είναι αδιαπραγμάτευτα. Το πάθος, η διάθεση, η θέληση, η αγωνιστική πειθαρχία. Είναι στοιχεία τα οποία θα πρέπει να τα έχει ένας παίκτης είτε είναι σε μέρα είτε δεν είναι. Είναι υποχρεωμένος όντας επαγγελματίας και φορώντας μια φανέλα όπως του Ολυμπιακού Βόλου να μπαίνει μέσα στο γήπεδο και να τα βγάζει. Άρα για εμένα δεν υπάρχει καμία δικαιολογία όταν ένας παίκτης μπει μέσα και δεν βγάζει όλα τα παραπάνω στοιχεία. Το να μην είναι καλά μια μέρα ή να κάνει πέντε λάθος πάσες είναι απόλυτα λογικό. Αλλά νομίζω ότι όλα τα άλλα στοιχεία που σας είπα πρέπει να τα έχουν όλοι οι ποδοσφαιριστές.»
Τι θα θεωρήσετε επιτυχία στο τέλος της αγωνιστικής χρονιάς;
«Να φτάσουμε την ομάδα όσο το δυνατόν ψηλότερα, το που θα είναι αυτό δεν μπορώ να το ξέρω αυτή την στιγμή, γιατί πρέπει να είναι ψηλά αυτή η ομάδα και από εκεί και πέρα εγώ προσωπικά να ετοιμάσω μια έκθεση, δεν ξέρω αν θα είμαι εδώ αλλά τουλάχιστον να κάνω μια συζήτηση με τον Ευριπίδη (σ.σ. Τσιμπανάκο) και να του πω την άποψη μου και την γνώμη μου για το πώς αυτή η ομάδα θα ετοιμαστεί για οτιδήποτε κάνει φέτος, είτε ανεβεί είτε όχι, να είναι έτοιμη για την επόμενη χρονιά όσο αφορά το αγωνιστικό πλάνο, να λειτουργήσει γιατί κάνουμε ένα πολύ μεγάλο λάθος στην Ελλάδα. Τελειώνει μια χρονιά και ξαναρχίζουμε πάλι από το μηδέν. Αυτό είναι πολύ μεγάλο λάθος. Οι ομάδες δεν χτίζονται σε μια μέρα, ούτε σε πέντε και έξι μήνες. Οι ομάδες χτίζονται σε ένα και δύο χρόνια. Πρέπει να μπαίνει ένα συγκεκριμένο πλάνο, το οποίο πρέπει να επικοινωνηθεί στον κόσμο. Γιατί αν ο κόσμος περιμένει άνοδο και εσύ έχεις στο μυαλό σου σαν διοίκηση και ομάδα να μην κυνηγήσεις τον πρώτο χρόνο την άνοδο και να το κάνεις την επόμενη χρονιά θα πρέπει αυτό ο κόσμος να το ξέρει. Και να το αγαπήσει αυτό. Να έρχεται στο γήπεδο, να βλέπει υγεία, να βλέπει ποδόσφαιρο, να βλέπει θέαμα, να βλέπει νέα παιδιά γιατί πρέπει τα νέα παιδιά να είναι μέσα στο πλάνο αυτών των ομάδων.»
Γίνεται αυτό στο εξωτερικό αλλά εδώ είμαστε αλλιώς στην Ελλάδα… Πιο μεσογειακοί.
«Έχετε δίκιο αλλά και ο Έλληνας άμα βγεις και του εξηγήσεις ακριβώς τι γίνεται τότε είναι αλλιώς. Και ένα παράδειγμα είναι ο Παναθηναϊκός. Δεν έχει μια φανέλα πολύ μεγάλη; Βλέπετε ο κόσμος πηγαίνει και είναι 20 και 30 χιλιάδες και ο Παναθηναϊκός είναι 6ος ή 7ος. Και το γήπεδο είναι γεμάτο. Γιατί ο κόσμος γνωρίζει ποια είναι η κατάσταση.»
Μέχρι τώρα δεν σας έχει δοθεί η δυνατότητα να χτίσετε μια ομάδα από το μηδέν όπως θα την θέλατε εσείς;
«Όχι. Κάτι ξεκίνησε με την Κέρκυρα αλλά δυστυχώς στην πορεία σταμάτησε γιατί ήταν διαφορετικές οι συνθήκες.»
Όπως άσχημες, τραγικές θα τις χαρακτήριζα, είναι οι συνθήκες και γενικά στην κατηγορία της Super League 2 και γενικά κάποιες ομάδες αδικηθήκαν γιατί και ο Ολυμπιακός Βόλου και άλλες ομάδες έπρεπε να είναι μια κατηγορία πριν την Super League.
«Και για αυτό το λόγο κατά την άποψη μου το πρωτάθλημα της Football League έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον.»
Και επειδή είμαστε στην Ελλάδα και οι κατηγορίες δεν ξέρουμε πως θα είναι του χρόνου ο Ολυμπιακός Βόλου πρέπει να τερματίσει όσο πιο ψηλά γίνεται.
«Αυτό είναι δεδομένο. Δεν χωράει καμία συζήτηση σε αυτό.»
Να πούμε και για το ντέρμπι γιατί την μεθεπόμενη Κυριακή είναι το παιχνίδι με τη Νίκη Βόλου. Έχετε παρακολουθήσει παιχνίδι Ολυμπιακός – Νίκη;
«Είναι ένα παιχνίδι ειδικών συνθηκών. Απλά εγώ επειδή έχω παίξει και σε άλλα ντέρμπι θεωρώ ότι πρέπει να το βλέπεις απλά σαν ένα παιχνίδι. Σίγουρα για τους παίκτες ότι και να λέμε εμείς οι προπονητές δεν είναι ένα απλό παιχνίδι. Αλλά αυτά τα παιχνίδια χαίρεσαι να τα παίζεις για τον κόσμο και την ατμόσφαιρα.»
Στον Ολυμπιακό Βόλου δεν συμμετείχατε ούτε στο χτίσιμο ούτε και στην μεταγραφική ενίσχυση του Ιανουαρίου καθώς ήρθατε ουσιαστικά με την λήξη της μεταγραφικής περιόδου. Έχετε εντοπίσει κάποια πράγματα που θα αλλάζατε αν ήσασταν εδώ την περίοδο των μεταγραφών;
«Σίγουρα έχω εντοπίσει. Όπως είπα και πριν αυτή η ομάδα έχει εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές που μπορούν να κάνουν πράγματα απίστευτα στο γήπεδο και μεγάλη ποιότητα. Αν θα μπορούσα να πω κάτι και με κάθε επιφύλαξη, γιατί δεν μου αρέσει να μιλάω για τους προκατόχους μου και να κρίνω γιατί ο κάθε προπονητής έχει την φιλοσοφία του, αλλά με βάση την δική μου φιλοσοφία και τρόπο δουλειάς, αυτό που θέλω εγώ και αν θα μπορούσα να προσθέσω κάτι αυτό θα ήταν ενέργεια. Και τι εννοώ. Όχι τόσο στο κομμάτι της φυσικής κατάστασης αλλά μερικά παιδιά να είναι λίγο πιο νέα. Να υπάρχει μια μεγαλύτερη μίξη στο κομμάτι αυτό. Και φυσικά δουλειά, πολύ δουλειά. Θα έπρεπε να έχει δουλέψει από το καλοκαίρι αυτή η ομάδα. Γιατί αν είχε δουλέψει με την ποιότητα που έχει, με τους ποδοσφαιριστές που έχει θεωρώ ότι τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Και μιλώ για να μην παρεξηγηθώ για εμένα.»
Στην αρχική προσέγγιση που είχατε με τον κ. Τσιμπανάκο μιλήσατε και για το μέλλον και τη νέα χρονιά;
«Σαφώς και η σκέψη υπάρχει και από τις δύο πλευρές και όπως σας είπα και πριν ο Ευριπίδης είναι ένας άνθρωπος νέος, βολιώτης, άνθρωπος του ποδοσφαίρου, έχει παίξει ποδόσφαιρο και γνωρίζει τα αποδυτήρια, γνωρίζει την… μυρωδιά, έχει βοηθήσει πολύ, τουλάχιστον οι πληροφορίες που έχω αυτό λένε και από όσο τον ξέρω είναι πάνω στην ομάδα, άρα η προσέγγιση που έγινε είχε μέσα και ένα κομμάτι για τη νέα χρονιά. Αλλά πρέπει να τελειώσει το πρωτάθλημα γιατί έχει σκέψεις, έχει βλέψεις για την ομάδα για τη νέα χρονιά. Να φτιάξει το βοηθητικό, τον χώρο στον Άγιο Γεώργιο που πραγματικά είναι ένας εξαιρετικός χώρος και νομίζω πως με λίγη βοήθεια θα μπορέσει και αυτός να το φτιάξει και να το κάνει πλήρως λειτουργικό.»
Ο Βόλος πως σας φαίνεται μέχρι στιγμής;
«Εξαιρετικός. Έχω ξανάρθει βέβαια και για εμένα είναι από τις πιο όμορφες πόλεις της Ελλάδας. Συνδυάζει βουνό και θάλασσα, είναι πολύ λειτουργική.»
Με τους τραυματίες τι γίνεται κ. Βόκολε πριν κλείσουμε;
«Για τον Ξενοδόχοφ η μαγνητική έδειξε ότι είναι θλάση πρώτου προς δευτέρου βαθμού που σημαίνει ότι στην καλύτερη των περιπτώσεων θα μείνει έξω το λιγότερο 15 ημέρες. Ο Βοσνακίδης είχε ένα σφιξιματάκι το οποίο το διαχειριζόμαστε αλλά πιστεύω ότι θα είναι εντάξει την Κυριακή, θα το δούμε. Ο Παπαϊωάννου σας είπα ότι μπήκε χθες και θα δούμε σήμερα στην προπόνηση αν θα κάνει μεγαλύτερο κομμάτι. Επιστρέφει ο Ράντι που είναι εξαιρετικός ποδοσφαιριστής και επαγγελματίας και σαν χαρακτήρας και σαν παιδί.»
Ένα μήνυμα στον κόσμο της ομάδας;
«Να είναι κοντά στην ομάδα ανεξαρτήτως ονομάτων. Να είναι κοντά, να στηρίζουν, γιατί αυτή η ομάδα το αξίζει. Και νομίζω περισσότερο από εμένα και από όλους το γνωρίζουν οι ίδιοι. Αυτή η ομάδα έχει φανέλα, έχει ιστορία άρα λοιπόν το λιγότερο που μπορεί να κάνει ο καθένας από τους φιλάθλους είναι να βρίσκεται κοντά και να βοηθά με τον τρόπο του.»
