Στην συνέντευξη τύπου που παραχώρησε στο ΕΑΚ ανέφερε:
«Για εντελώς προσωπικούς λόγους έπρεπε να αποχωρήσω από την ομάδα. Ευχαριστώ που έχω την κατανόηση της διοίκησης, καθώς άθελά μου τους φέρνω σε δύσκολη θέση. Θεωρώ στην παρούσα φάση και το πρόβλημα που αντιμετωπίζω, θα ήταν άτιμο από την πλευρά μου να συνεχίσω να είμαι προπονητής στον Ολυμπιακό Βόλου. Χωρίς το μυαλό μου να είναι στην ομάδα, αλλά κάπου αλλού. «Δέθηκα» πολύ με τον Ολυμπιακό.
Ευχαριστώ τους συνεργάτες μου, τους ποδοσφαιριστές, τους διοικούντες πέρυσι και φέτος και τον κόσμο για την αγάπη που μου έδειξε. Μέσα από την καρδιά μου θα χαρώ σαν να είμαι εγώ προπονητής, να δω τη ομάδα να ανεβαίνει στη Σούπερ Λιγκ.
Φεύγω από μια πόλη και αισθάνομαι σαν να είμαι χρόνια εδώ. Έκανα φίλους στο Βόλο που δεν έχω κάνει σε όλη μου τη ζωή. Εύχομαι ολόψυχα ο Ολυμπιακός να ανέβει κατηγορία. Είμαι πολύ χαρούμενος που για επτά μήνες ήμουν μέλος αυτής της ομάδας.
Δεν ήταν για μένα μια εύκολη απόφαση να αποχωρήσω από τη ομάδα. Ήταν όμως μια τίμια απόφαση. Είχα το πρόβλημα 20 μέρες. Το κράταγα μέσα μου, δυστυχώς όμως έφτασα στα όριά μου. Γι αυτό θέλησα να φύγω με αξιοπρέπεια
Το καλύτερο που βίωσα ως προπονητής του Ολυμπιακού είναι όταν κερδίσαμε τη Λάρισα στο Αλκαζάρ και την υποδοχή που είχαμε από τον κόσμο της ομάδας. Αυτές τις στιγμές θα τις κρατάω στο μυαλό μου μέχρι να πεθάνω».
Ο κος Δρακόπουλος που επίσης αποχωρεί δήλωσε:
«Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον κ. Βαρούτσικο, τον κ. Τόρη και όλα τα μέλη της διοίκησης που ήταν πάντα στο πλευρό μας, περισσότερο ως φίλοι και μετά ως παράγοντες. Αλλά πάνω απ' όλα θα ήθελα να ευχαριστήσω τους ποδοσφαιριστές με τους οποίους συνεργαστήκαμε. Είχαμε πάρα πολύ καλή συνεργασία και δεν υπήρχε το παραμικρό πρόβλημα. Και βέβαια τον κόσμο που μας στήριξε και στα εύκολα και στα δύσκολα.
Πραγματικά εδώ στο Βόλο αισθανθήκαμε λες και ήμασταν πολλά χρόνια και βιώσαμε τη ζεστασιά των ανθρώπων. Κάναμε φίλους, γνωρίζοντας ανά πάσα ώρα και στιγμή και θα είμαστε και θα είναι στο πλευρό μας.
Ο Ολυμπιακός αξίζει να ανέβει στη Σούπερ Λιγκ και να τον δούμε του χρόνου στα μεγάλα σαλόνια».
