Θόλωσαν τα γυαλιά μου και τα βλέπω όλα κόκκινα!
Η αρχή αυτού του καλοκαιριού ήταν θερμή, τόσο θερμή που κόντεψε να μην υπάρξει κανείς ώστε να μπορέσει να τη βοηθήσει διοικητικά και οικονομικά. Μετά από έναν καυτό Ιούνιο, με δημόσιες αντιπαραθέσεις σε ραδιόφωνα και τηλεοπτικές εκπομπές, η ομάδα βρήκε επιτέλους την ησυχία της.
Μια ησυχία, που δεν την είχε πέρυσι και πιθανότατα να ήταν αυτή που της στέρησε την άνοδο. Μέσα λοιπόν σ’ ένα κλίμα περίεργο, καθώς το πρόσωπο του Παναγιώτη Μποτσιβάλη το έβλεπαν αρκετοί με δισταγμό και φόβο, χτίστηκε το νέο ρόστερ.
Διάβαζα σχόλια, άκουγα κριτικές και σχολιασμούς ότι η διοίκηση δεν μπόρεσε να κρατήσει παίκτες από πέρυσι. Και αναρωτιόμουν… Εγώ σε άλλο γήπεδο βρισκόμουν πέρυσι; Όταν καθ’ όλη την χρονιά η κερκίδα δεν είχε απολαύσει ούτε ένα παιχνίδι. Όταν τα παιχνίδια τα παίρναμε με το αγχωτικό 1-0 ή όταν φέρναμε ισοπαλία με τους Μαύρους Αετούς…
Η κριτική φυσικά θα υφίσταται πάντα. Κι αυτό έλειπε δηλαδή. Δεν γίνεται να μην ασκείς κριτική για κάτι που αγαπάς και ακολουθείς, όπως η ομάδα σου. Γιατί η φράση σε όλους είναι γνωστή. Γυναίκα αλλάζεις, δουλειά αλλάζεις, ομάδα ποτέ!
Και ήρθαν παίκτες καινούργιοι. Παίκτες που πέρυσι στις ομάδες που έπαιξαν, έδειξαν ότι βάζουν τα πόδια τους στη φωτιά. Και έμειναν οι περσινοί πιτσιρικάδες, που όταν τους είχαμε δει, όλοι αναρωτιόμασταν γιατί δεν τους έδιναν νωρίτερα μια ευκαιρία…
Οι καινούργιοι λοιπόν θα φανούν στο χορτάρι. Αυτό που πρέπει να σταματήσουμε όλοι είναι να προκαταβάλουμε καταστάσεις. Ότι δηλαδή δεν πάμε πουθενά χωρίς ονόματα! Κι ερωτώ αυτοί οι παίκτες δεν έχουν όνομα; Κι απαντώ. Έχουν και όνομα και επίθετο και θέλουν να το κάνουν γνωστό μέσα από την ομάδα. Το συμπέρασμα; Πιστεύω ότι αυτοί θα αγωνιστούν για τη φανέλα. Θα τα δώσουν όλα γιατί ο Ολυμπιακός Βόλου είναι γι’ αυτούς ένα σκαλοπάτι επιτυχίας.
Οπότε όλα θα φανούν στο γήπεδο.
Οι «εχθροί»
Φέτος είναι μια περίεργη κατάσταση. Μια ομάδα από την Κατερίνη πολιτογραφήθηκε Βολιώτικη με το έτσι θέλω, πήρε και γηπεδάκι, προπονείται και στο ΕΑΚ κι έχει τη στήριξη τοπικών αρχόντων, μιας και η ομάδα είναι επένδυση για την περιοχή!!! Κι από την άλλη, η Νίκη βρήκε ευκαιρία με την υποτιθέμενη «συσπείρωση» των φιλάθλων εναντίων της νέας ομάδας να μπει στα δικά μας χωράφια.
Κι όπως είπε κάποιος φίλος «έχουμε πόλεμο». Ναι, κύριοι έχουμε πόλεμο. Γιατί το σάπιο πολιτικό σύστημα της πόλης μας – αυτό που πρόλαβε να σαπίσει σε μόλις λίγα χρόνια εξουσίας- κάνει τα αδύνατα δυνατά για να πάει κόντρα στην μεγαλύτερη ομάδα της πόλης. Λες και όλο αυτό ήταν προδιαγεγραμμένο. Και μην μου πείτε ότι παίζω το κυνήγι μαγισσών, γιατί θα απαντήσω ότι παίζω κλέφτες κι αστυνόμους!
Και μην νομίζετε πως τα βέλη του «πολέμου» έρχονται μόνο από μία πλευρά με άρωμα Κατερίνης, αλλά και από τη γνωστή ομάδα της πόλης που το μόνο που κάνει τόσα χρόνια είναι να φθονεί.
Πέρυσι μας «σταύρωναν» όλοι για την επιλογή του Πανθεσσαλικού, που είναι τεράστιο, που δεν μπορεί να γίνει έδρα που, που, που… Και φέτος τι είδαν τα ματάκια μας και άκουσαν τα αυτάκια μας; Ότι και η Νίκη θέλει το Πανθεσσαλικό!!! Ρε παιδιά θα μας χαζέψουν τελείως! Εγώ πάντως νομίζω ότι οι Νικιώτες κόλλησαν λίγη από τη μέντα του περσινού τους ηγέτη Σάκη Τζήμα. Πάει το Παντελής Μαγουλάς που το εξυμνούσαν κι έλεγαν ότι είναι η πιο θερμή έδρα.
Οι άνθρωποι δεν θέλουν τη θέρμη, αλλά το κρύο. Αυτό πρώτη φορά το ακούω…
Εκείνη λοιπόν η πεποίθηση που είχαν μερικοί, ότι πρέπει να συνταχθούμε όλοι μαζί, Ολυμπιακός Βόλου και Νίκη εναντίον της νέας ομάδας είναι λάθος κατά τη γνώμη μου. Πως μπορείς να συνταχθείς με κάποιον που ποτέ δεν σε ήθελε, που πάντα σε φθονούσε, που ποτέ δεν σε παραδέχτηκε;
Όχι, λοιπόν. Ο καθένας μόνος του και να δείξει τι δυναμάρια έχει.
Βέβαια, με αφορμή το φιλικό παιχνίδι μεταξύ μας, η γνώμη μου είναι η εξής. Ναι, στο φιλικό, όχι στα έκτροπα. 90 λεπτά αντίπαλοι, αλλά όχι και φίλοι. Δεν χρειάζεται να δίνουμε δικαιώματα στον κάθε πικραμένο. Μπορούμε να υποστηρίζουμε τις ομάδες μας και μέχρι εκεί. Ας γίνει αυτό το φιλικό κι όσα άλλα θέλουν. Εμείς θα είμαστε εκεί για την ομάδα μας και μόνο γι’ αυτό.
Ο κόσμος
Άργησα αλλά τελικά έφτασα και σε μας. Είχα πολύ καιρό να γράψω και σήμερα είναι λες κι έφαγα γλιστρίδα!
Κύριοι και κυρίες. Ο Ολυμπιακός Βόλου είναι η ιστορία του και ο κόσμος του. Οι υπόλοιποι έρχονται και παρέρχονται. Εμείς είμαστε αυτοί που θα γυρίσουμε την επόμενη σελίδα στο βιβλίο της ιστορίας της ομάδας μας.
Η κριτική που ασκούμε καλή και χρήσιμη, αλλά κριτική χωρίς στήριξη, κριτική από το σπίτι και τα καφενείο είναι εύκολη, απλούστατη.
Η ομάδα, μας χρειάζεται. Ξέρω πως οι εποχές είναι δύσκολες. Κι εγώ όπως κι όλοι σας αντιμετωπίζουμε προβλήματα. Λογαριάζουμε και το ευρώ πλέον και πολλά που θεωρούσαμε δεδομένα στο παρελθόν, πλέον είναι πολυτέλεια.
Όμως όταν κάτι το γουστάρεις και το αγαπάς το ακολουθείς. Και στα καλά και στα άσχημα. Και ήρθε η ώρα να δείξουμε ποιοι είναι Ολυμπιακός Βόλου, ποιοι είναι φίλαθλοι της ομάδας μας και ποιοι είναι φίλαθλοι του… όσα παίρνει ο άνεμος.
Έτσι λοιπόν ας στηρίξουμε την προσπάθεια που γίνεται φέτος κι ας πάρουμε όλοι ένα διαρκείας. Όσοι δεν μπορούν και δεν αντέχουν οικονομικά, ας πάρουν ένα εισιτήριο αγώνα. Κι ας προσπαθήσουμε να κάνουμε το Πανθεσσαλικό έδρα. Πέρυσι σε λίγες περιπτώσεις το καταφέραμε. Ας το επαναλάβουμε πιο δυναμικά και φέτος.
Και κάτι άλλο. Ας τελειώσουμε με τις βλακείες μερικών γιατί δυστυχώς την βλακεία τους την πληρώνουν άλλοι και φυσικά η ομάδα μας…( βλέπε ποινές για μπουκάλια, κροτίδες κτλ).
Τέλος, ένα έχω να πω. 80 χρόνια ιστορία δεν ξεγράφονται τόσο εύκολα! Εμείς είμαστε εδώ για να συνεχίσουμε την ιστορία. Δεν θέλουμε ιστορία γραμμένη από άλλους ή δανεική. Την ιστορία μας τη γράφουμε εμείς στο Βόλο και τη διαδίδουμε παντού!
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΒΟΛΟΥ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!!!
Η αρχή αυτού του καλοκαιριού ήταν θερμή, τόσο θερμή που κόντεψε να μην υπάρξει κανείς ώστε να μπορέσει να τη βοηθήσει διοικητικά και οικονομικά. Μετά από έναν καυτό Ιούνιο, με δημόσιες αντιπαραθέσεις σε ραδιόφωνα και τηλεοπτικές εκπομπές, η ομάδα βρήκε επιτέλους την ησυχία της.
Μια ησυχία, που δεν την είχε πέρυσι και πιθανότατα να ήταν αυτή που της στέρησε την άνοδο. Μέσα λοιπόν σ’ ένα κλίμα περίεργο, καθώς το πρόσωπο του Παναγιώτη Μποτσιβάλη το έβλεπαν αρκετοί με δισταγμό και φόβο, χτίστηκε το νέο ρόστερ.
Διάβαζα σχόλια, άκουγα κριτικές και σχολιασμούς ότι η διοίκηση δεν μπόρεσε να κρατήσει παίκτες από πέρυσι. Και αναρωτιόμουν… Εγώ σε άλλο γήπεδο βρισκόμουν πέρυσι; Όταν καθ’ όλη την χρονιά η κερκίδα δεν είχε απολαύσει ούτε ένα παιχνίδι. Όταν τα παιχνίδια τα παίρναμε με το αγχωτικό 1-0 ή όταν φέρναμε ισοπαλία με τους Μαύρους Αετούς…
Η κριτική φυσικά θα υφίσταται πάντα. Κι αυτό έλειπε δηλαδή. Δεν γίνεται να μην ασκείς κριτική για κάτι που αγαπάς και ακολουθείς, όπως η ομάδα σου. Γιατί η φράση σε όλους είναι γνωστή. Γυναίκα αλλάζεις, δουλειά αλλάζεις, ομάδα ποτέ!
Και ήρθαν παίκτες καινούργιοι. Παίκτες που πέρυσι στις ομάδες που έπαιξαν, έδειξαν ότι βάζουν τα πόδια τους στη φωτιά. Και έμειναν οι περσινοί πιτσιρικάδες, που όταν τους είχαμε δει, όλοι αναρωτιόμασταν γιατί δεν τους έδιναν νωρίτερα μια ευκαιρία…
Οι καινούργιοι λοιπόν θα φανούν στο χορτάρι. Αυτό που πρέπει να σταματήσουμε όλοι είναι να προκαταβάλουμε καταστάσεις. Ότι δηλαδή δεν πάμε πουθενά χωρίς ονόματα! Κι ερωτώ αυτοί οι παίκτες δεν έχουν όνομα; Κι απαντώ. Έχουν και όνομα και επίθετο και θέλουν να το κάνουν γνωστό μέσα από την ομάδα. Το συμπέρασμα; Πιστεύω ότι αυτοί θα αγωνιστούν για τη φανέλα. Θα τα δώσουν όλα γιατί ο Ολυμπιακός Βόλου είναι γι’ αυτούς ένα σκαλοπάτι επιτυχίας.
Οπότε όλα θα φανούν στο γήπεδο.
Οι «εχθροί»
Φέτος είναι μια περίεργη κατάσταση. Μια ομάδα από την Κατερίνη πολιτογραφήθηκε Βολιώτικη με το έτσι θέλω, πήρε και γηπεδάκι, προπονείται και στο ΕΑΚ κι έχει τη στήριξη τοπικών αρχόντων, μιας και η ομάδα είναι επένδυση για την περιοχή!!! Κι από την άλλη, η Νίκη βρήκε ευκαιρία με την υποτιθέμενη «συσπείρωση» των φιλάθλων εναντίων της νέας ομάδας να μπει στα δικά μας χωράφια.
Κι όπως είπε κάποιος φίλος «έχουμε πόλεμο». Ναι, κύριοι έχουμε πόλεμο. Γιατί το σάπιο πολιτικό σύστημα της πόλης μας – αυτό που πρόλαβε να σαπίσει σε μόλις λίγα χρόνια εξουσίας- κάνει τα αδύνατα δυνατά για να πάει κόντρα στην μεγαλύτερη ομάδα της πόλης. Λες και όλο αυτό ήταν προδιαγεγραμμένο. Και μην μου πείτε ότι παίζω το κυνήγι μαγισσών, γιατί θα απαντήσω ότι παίζω κλέφτες κι αστυνόμους!
Και μην νομίζετε πως τα βέλη του «πολέμου» έρχονται μόνο από μία πλευρά με άρωμα Κατερίνης, αλλά και από τη γνωστή ομάδα της πόλης που το μόνο που κάνει τόσα χρόνια είναι να φθονεί.
Πέρυσι μας «σταύρωναν» όλοι για την επιλογή του Πανθεσσαλικού, που είναι τεράστιο, που δεν μπορεί να γίνει έδρα που, που, που… Και φέτος τι είδαν τα ματάκια μας και άκουσαν τα αυτάκια μας; Ότι και η Νίκη θέλει το Πανθεσσαλικό!!! Ρε παιδιά θα μας χαζέψουν τελείως! Εγώ πάντως νομίζω ότι οι Νικιώτες κόλλησαν λίγη από τη μέντα του περσινού τους ηγέτη Σάκη Τζήμα. Πάει το Παντελής Μαγουλάς που το εξυμνούσαν κι έλεγαν ότι είναι η πιο θερμή έδρα.
Οι άνθρωποι δεν θέλουν τη θέρμη, αλλά το κρύο. Αυτό πρώτη φορά το ακούω…
Εκείνη λοιπόν η πεποίθηση που είχαν μερικοί, ότι πρέπει να συνταχθούμε όλοι μαζί, Ολυμπιακός Βόλου και Νίκη εναντίον της νέας ομάδας είναι λάθος κατά τη γνώμη μου. Πως μπορείς να συνταχθείς με κάποιον που ποτέ δεν σε ήθελε, που πάντα σε φθονούσε, που ποτέ δεν σε παραδέχτηκε;
Όχι, λοιπόν. Ο καθένας μόνος του και να δείξει τι δυναμάρια έχει.
Βέβαια, με αφορμή το φιλικό παιχνίδι μεταξύ μας, η γνώμη μου είναι η εξής. Ναι, στο φιλικό, όχι στα έκτροπα. 90 λεπτά αντίπαλοι, αλλά όχι και φίλοι. Δεν χρειάζεται να δίνουμε δικαιώματα στον κάθε πικραμένο. Μπορούμε να υποστηρίζουμε τις ομάδες μας και μέχρι εκεί. Ας γίνει αυτό το φιλικό κι όσα άλλα θέλουν. Εμείς θα είμαστε εκεί για την ομάδα μας και μόνο γι’ αυτό.
Ο κόσμος
Άργησα αλλά τελικά έφτασα και σε μας. Είχα πολύ καιρό να γράψω και σήμερα είναι λες κι έφαγα γλιστρίδα!
Κύριοι και κυρίες. Ο Ολυμπιακός Βόλου είναι η ιστορία του και ο κόσμος του. Οι υπόλοιποι έρχονται και παρέρχονται. Εμείς είμαστε αυτοί που θα γυρίσουμε την επόμενη σελίδα στο βιβλίο της ιστορίας της ομάδας μας.
Η κριτική που ασκούμε καλή και χρήσιμη, αλλά κριτική χωρίς στήριξη, κριτική από το σπίτι και τα καφενείο είναι εύκολη, απλούστατη.
Η ομάδα, μας χρειάζεται. Ξέρω πως οι εποχές είναι δύσκολες. Κι εγώ όπως κι όλοι σας αντιμετωπίζουμε προβλήματα. Λογαριάζουμε και το ευρώ πλέον και πολλά που θεωρούσαμε δεδομένα στο παρελθόν, πλέον είναι πολυτέλεια.
Όμως όταν κάτι το γουστάρεις και το αγαπάς το ακολουθείς. Και στα καλά και στα άσχημα. Και ήρθε η ώρα να δείξουμε ποιοι είναι Ολυμπιακός Βόλου, ποιοι είναι φίλαθλοι της ομάδας μας και ποιοι είναι φίλαθλοι του… όσα παίρνει ο άνεμος.
Έτσι λοιπόν ας στηρίξουμε την προσπάθεια που γίνεται φέτος κι ας πάρουμε όλοι ένα διαρκείας. Όσοι δεν μπορούν και δεν αντέχουν οικονομικά, ας πάρουν ένα εισιτήριο αγώνα. Κι ας προσπαθήσουμε να κάνουμε το Πανθεσσαλικό έδρα. Πέρυσι σε λίγες περιπτώσεις το καταφέραμε. Ας το επαναλάβουμε πιο δυναμικά και φέτος.
Και κάτι άλλο. Ας τελειώσουμε με τις βλακείες μερικών γιατί δυστυχώς την βλακεία τους την πληρώνουν άλλοι και φυσικά η ομάδα μας…( βλέπε ποινές για μπουκάλια, κροτίδες κτλ).
Τέλος, ένα έχω να πω. 80 χρόνια ιστορία δεν ξεγράφονται τόσο εύκολα! Εμείς είμαστε εδώ για να συνεχίσουμε την ιστορία. Δεν θέλουμε ιστορία γραμμένη από άλλους ή δανεική. Την ιστορία μας τη γράφουμε εμείς στο Βόλο και τη διαδίδουμε παντού!
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΒΟΛΟΥ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!!!