Mιτζικός: Παραβιάσατε το αυτοδιοίκητο

Τις θέσεις του Ολυμπιακού Βόλου εκφράζει με άρθρο του ,ο νομικός σύμβουλος του Ολυμπιακού Βόλου κος Μιτζικός.
Το άρθρο του το οποίο δημοσιεύτηκε χθες σε τοπική εφημερίδα και βασίζεται στην ομιλία του στο ΕΚΕΑΔ αναφέρει μεταξύ άλλων:

«Το περασμένο θέρος, η κρατική Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού, αποφάσισε με θορυβώδη τρόπο ν’ απαγορεύσει τη συμμετοχή δυο ομάδων στο πρωτάθλημα της Super League παραμερίζοντας και αψηφώντας αντίθετες αποφάσεις της ελληνικής αθλητικής δικαιοσύνης, ενώ παράλληλα μ’ αυτή την ενέργεια ακύρωσε εν τοις πράγμασι το σύστημα αδειοδότησης της ΕΠΟ.
Μόλις πρόσφατα ψηφίστηκε ο νέος αθλητικός νόμος, του οποίου συγκεκριμένη διάταξη νομιμοποιεί την ΕΕΑ να παρεμβαίνει ουσιαστικά στα δρώμενα του ποδοσφαίρου αποφασίζοντας και διατάζοντας ποιες ομάδες θα συμμετέχουν και ποιες όχι στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Τίθεται ευλόγως το ερώτημα αν συγκεκριμένες διατάξεις του νέου αθλητικού νόμου είναι κατ’ αρχήν συμβατές με το ισχύον νομικό πλαίσιο, και ιδίως με τα Καταστατικά και Κανονισμούς FIFA και UEFA.

Τέλος, εξετάζεται η τήρηση ή όχι του αυτοδιοίκητου του ποδοσφαίρου στην περίπτωση της ομάδας του Ολυμπιακού Βόλου».

Β.      Νομικό πλαίσιο κατοχύρωσης αυτοδιοίκητου

1.                  Καταστατικό FIFA

Το άρθρο 13, παράγραφος 1, γράμμα g Καταστατικό FIFA θεσπίζει ρητά την υποχρέωση των ομοσπονδιών να τηρούν το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου και να μη δέχονται ανάμειξη τρίτων στο γίγνεσθαι των ομοσπονδιών.

Βάσει του άρθρου 13, παράγραφοι 2 και 3, Καταστατικό FIFA,  σε περίπτωση παραβίασης του αυτοδιοίκητου θα επιβάλλονται οι προβλεπόμενες από το Καταστατικό ποινές. Σημειωτέον, ποινές μπορούν να επιβληθούν και σε περιπτώσεις παραβίασης αυτοδιοίκητου, όπου μία ομοσπονδία δεν ήταν υπαίτια (αντικειμενική ευθύνη).

Το άρθρο 17 ορίζει ότι η FIFA δεν αναγνωρίζει αποφάσεις οργάνων, αρχών και των μελών αυτών, αν δεν έχουν ορισθεί ή εκλεγεί σύμφωνα με το Καταστατικό.

Σύμφωνα με το άρθρο 9 του Κανονισμού εφαρμογής Καταστατικού, θέσπιζεται η  αρχή ανόδου και υποβιβασμού μίας ομάδας αυστηρώς και πρωτίστως βάσει αθλητικού αποτελέσματος.

2.         Καταστατικό UEFA

Το άρθρο 7bis παράγραφος 2 Καταστατικό UEFA κατοχυρώνει, καλύτερα επιβάλει, την τήρηση του αυτοδιοίκητου του ποδοσφαίρου από τις εκάστοτε ομοσπονδίες. Συγκεκριμένα, το προκείμενο άρθρο με υπότιτλο «ανεξαρτησία», ορίζει expressis verbis ότι οι ομοσπονδίες πρέπει να διαχειρίζονται τις υποθέσεις τους σε πλήρη ανεξαρτησία και χωρίς ανάμειξη ή παρέμβαση τρίτων. Η ίδια διάταξη αναφέρει ότι η UEFA δεν αναγνωρίζει όργανα ή αποφάσεις οργάνων και αρχών, οι οποίες δεν έχουν ορισθεί ή εκλεγεί σύμφωνα με το καταστατικό της ομοσπονδίας.

Με το άρθρο 7bis παράγραφος 4 Καταστατικό UEFA κατοχυρώνεται το σύστημα αδειοδότησης, σύμφωνα με κανόνες UEFA και με συνδυασμό με το άρθρο 51bis θεσπίζεται η αρχή της ανόδου ή υποβιβασμού ομάδος πρωτίστως και αυστηρώς, βάσει αθλητικών αποτελεσμάτων. Η εκάστοτε ομοσπονδία είναι υπεύθυνη για την εφαρμογή της τελευταίας διάταξης και δεν μπορεί να μεταβιβάσει την αρμόδιότητα αυτή στις λίγκες (άρθρο 51 bis παράγραφος 4).

Το άρθρο 9 Καταστατικό UEFA προβλέπει, inter alia,  aναστολή ιδιότητος μέλους σε περίπτωση που οι κρατικές αρχές παρεμβαίνουν στο γίγνεσθαι του ποδοσφαίρου σε τέτοιο βαθμό, ώστε η συγκεκριμένη ομοσπονδία να μην θεωρείται πλέον ότι είναι εξ΄ολοκλήρου υπεύθυνη για την οργάνωση του ποδοσφαίρου στην επικράτειά της ή στην περίπτωση που η ομοσπονδία δεν είναι σε θέση να εκτελεί ορθά τις εκ του Καταστατικού υποχρεώσεις της.

3.         Ν 3479/2006 vs. N 2725/1999

           

Αν ο νόμος 2725/1999 χρησιμοποιήθηκε ως εφαλτήριο κατά καιρούς (ακόμη και σήμερα) για να παρεμβαίνει το κράτος στο ποδόσφαιρο, ο νόμος 3479/2006 αποτελεί ουσιαστικά την νομική θωράκιση και κατοχύρωση του αυτοδιοίκητου του ποδοσφαιίρου στη χώρα μας.

            Συγκεκριμένα, το άρθρο 29 παράγραφος 12 ν. 3479/2006, ορίζει ότι

«Ειδικά για το άθλημα του ποδοσφαίρου όλα τα θέματα λειτουργίας και οργάνωσης του αθλήματος της ΕΠΟ και των μελών της ρυθμίζονται αυτόνομα από την ΕΠΟ και τα όργανά της σύμφωνα με το καταστατικό και τους κανονισμούς της, καθώς και αυτούς που καθορίζονται από την UEFA και FIFA, ακόμα και αν προβλέπονται διαφορετικές ρυθμίσεις στο ν. 2725/1999, όπως ισχύει, και στην εν γένει αθλητική νομοθεσία. Θέματα οικονομικού ελέγχου για τις επιχορηγήσεις που λαμβάνει η ΕΠΟ από το κράτος, ελέγχου νομιμότητας, δημόσιας τάξης και ασφάλειας υπόκεινται στην αποκλειστική ρυθμιστική αρμοδιότητα του κράτους».

            Επικορωνίδα της παραπάνω διάταξης, το άρθρο 31 ν. 3479/2006 το οποίο ορίζει ότι

«Κάθε διάταξη αντίθετη με τις διατάξεις του παρόντος ή αναφερόμενη σε θέματα ρυθμιζόμενα από τις διατάξεις του νόμου αυτού καταργείται».

Οι παραπάνω διατάξεις του ν. 3479/2006 αποτελούν, ουσιαστικά, την άμυνα, την νομική ασπίδα της ΕΠΟ απέναντι στις ένιοτε επιχειρούμενες παρεμβάσεις του Κράτους στο ποδόσφαιρο. (Θεωρητικώς, κατά καιρούς τουλάχιστον, όπως θα δούμε παρακάτω).

Πρώτη διαπίστωση αποτελεί ότι η Πολιτεία, με τον ν. 3479/2006, αναγνωρίζει ρητά την αυτονομία της ΕΠΟ να ρυθμίζει το ελληνικό ποδόσφαιρο, σύμφωνα με το Καταστατικό και κανονισμούς της, καθώς και με τα Καταστατικά της UEFA και FIFA.

Δεύτερη και σημαντικότερη διαπίστωση αποτελεί το γεγονός ότι η παραπάνω διάταξη νόμου αποδέχεται τυπικά, αλλά κυρίως ουσιωδώς, ότι το Καταστατικό, οι κανονισμοί ΕΠΟ, τα Καταστατικά UEFA και FIFA υπερισχύουν διαφορετικών ρυθμίσεων του ν. 2725/1999, ακόμη και της εν γένει αθλητικής νομοθεσίας. Και με επιστέγασμα την επιταγή του προναφερόμενου άρθρου 31, ότι κάθε διάταξη αντίθετη με τις διατάξεις του παρόντος ή αναφερόμενη σε θέματα ρυθμιζόμενα από τις διατάξεις του νόμου αυτού καταργείται, επισφραγίζεται ακόμη περισσότερο το νομικό πλαίσιο που προστατεύει το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου στη Χώρα μας.

Συνεπώς, ο ν. 3479/2006 υπερίσχυε (και ακόμα υπερισχύει, βλέπε παρακάτω) έναντι του ν. 2725/2009 όχι μόνο βάσει του γνωστών κανόvων lex posterior derogat lex anterior και lex specialis derogat lex generalis, αλλά κυρίως επειδή ο Έλληνας νομοθέτης επιφέρει τη θέση αυτή ανώτερης νομικής ισχύως με ρητή διατάξη και σαφή αναφορά στον ίδιο τον νόμο (άρθρο 29 παράγραφος 12 και άρθρο 31 ν. 3479/2006).

Ο ν. 3479/2006 ορίζει ότι μόνο θέματα οικονομικού ελέγχου για τις επιχορηγήσεις που λαμβάνει η ΕΠΟ από το κράτος, ελέγχου νομιμότητας, δημόσιας τάξης και ασφάλειας υπόκεινται στην αποκλειστική ρυθμιστική αρμοδιότητα του κράτους.

Σημειώνουμε ότι απουσιάζει από την παραπάνω επιφύλαξη ο ευρής όρος δημόσιο συμφέρον, ο οποίος επιδέχεται πολλές ερμηνείες - και κατά το δοκούν πολλές φορές - από την κρατική διοίκηση.

Όσον αφορά τον έλεγχο νομιμότητας, κατανοείται κυρίως η τήρηση και εκπλήρωση διατάξεων του νόμου σχετικά με την εμπορική λειτουργία μίας ποδοσφαιρικής ανώνυμης εταιρίας, όπως φερρεγγυότητα και φορολογική νομιμότητα, αλλά επ΄ουδενί μία κρατική επιτροπή, όπως η ΕΕΑ, έχει το δικαίωμα να επιβάλει ποδοσφαιρικές ποινές (όπως η άδεια ή πιστοποιητικά συμμετοχής στο επαγγελματικό πρωτάθλημα) ή να επεισέρχεται σε θέματα που ρυθμίζονται από το Καταστατικό της ΕΠΟ, FIFA και UEFA. Το εκάστοτε αρμόδιο Υπουργείο σαφώς έχει την ευθύνη και τη δυνατότητα ελέγχου του μετοχικού κεφαλαίου των ΠΑΕ, σύμφωνα με την σχετική νομοθεσία (βλέπε διατάξεις Κ.Ν. 2190/1920 περί «Ανωνύμων Εταιριών»), πλην όμως οι κυρώσεις που μπορεί να επιβάλλει πρέπει να περιορίζονται αποκλειστικά σε ποινές διοικητικού χαρακτήρα (π.χ. ανάκληση άδειας λειτουργίας, πρόστιμα, κ.λ.π.) και δεν μπορούν να επεκτείνονται σε ποδοσφαιρικές ποινές (συμμετοχή στο πρωτάθλημα, απαγόρευση μεταγγραφών), για τις οποίες αρμόδια είναι μόνο η ΕΠΟ και τα οργανά της.

Δεν επιδέχεται αμφιβολία ότι τα παραπάνω οριοθετούσαν το νομικό πλαίσιο του αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου τουλάχιστον μέχρι την 15η Φεβρουαρίου 2012, ημερομηνία ψήφισης νέου αθλητικού νόμου.

4.         Νέος Αθλητικός Νόμος – Αρθρο 19

Το άρθρο 19 του νέου αθλητικού νόμου που ψηφίστηκε την 15η Φεβρουαρίου 2012 από τη Βουλή αποτέλεσε (και αποτελεί ακόμη) το κεντρικό σημείο διαφωνίας, και κατ΄επέκταση διαμάχη, μεταξύ του αρμόδιου Υπουργείου και της ΕΠΟ.

Σύμφωνα με το επίμαχο άρθρο 19

«   ..Αν διαπιστωθεί ότι συντρέχει οποιοδήποτε από τα παραπάνω κωλύματα σε οποιονδήποτε από τους μετόχους των αθλητικών ανωνύμων εταιρειών, δεν επιτρέπεται να χορηγηθεί από την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού το πιστοποιητικό συμμετοχής της παραγράφου 3 του άρθρου 77Α. Οι αποφάσεις της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού είναι υποχρεωτικές για τις αθλητικές ομοσπονδίες και τις διοργανώτριες αρχές ως προς τη συμμετοχή οποιασδήποτε Α.Α.Ε. ή Τ.Α.Α. σε αθλητική οργάνωση. Σε περίπτωση παραβίασης των αποφάσεων της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού, επιβάλλεται από τον Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού σε βάρος της υπαίτιας διοργανώτριας αρχής, Α.Α.Ε. ή Τ.Α.Α., πρόστιμο 100.000 ευρώ έως ένα εκατομμύριο ευρώ.

.....».

Σχετικά με την παραπάνω διάταξη, η αιτιολογική έκθεση του νέου αθλητικού νόμου αναφέρει ότι επιβεβαιώνεται ο υποχρεωτικός χαρακτήρας έναντι πάντων (erga omnes, άρα και απέναντι στην ΕΠΟ) της ΕΕΑ περί της συμμετοχής ΑΑΕ σε αθλητική οργάνωση (βλέπε αιτιολ. έκθ., σελ. 1). Σε περίπτωση κωλύματος μετόχου μιας ΑΑΕ ορίζεται ως συνέπεια η μη χορήγηση προς αυτή του πιστοποιητικού συμμετοχής σύμφωνα με τον ν. 2725/1999 και σε περίπτωση μή συμμόρφωσης (π.χ. από την ΕΠΟ) προς την απόφαση της ΕΕΑ επιβάλλεται διοικητικό πρόστιμο (βλέπε αιτιολ. έκθ., σελ. 4).

           

Τα κωλύματα που αναφέρει το άρθρο 3 ν. 2725/1999 (πλέον και για ένα ενδιαφερόμενο μέτοχο) ΑΑΕ είναι  :

Όποιος έχει παραπεμθεί στο δικαστήριο για κακούργημα με κλητήριο θέσπισμα σύμφωνα με το Ν. 663/1977, όπως ισχύει κάθε φορά ή με τελεσίδικο βούλευμα ή έχει καταδικασθεί τελεσίδικα για τέλεση κακουργήματος, καθώς και όποιος έχει καταδικασθεί σε βαθμό πλημμελήματος με τελεσίδικη δικαστική απόφαση που εκδόθηκε την τελευταία δεκαετία, είτε σε ποινή φυλάκισεως τουλάχιστον (3) τριών ετών είτε, ανεξάρτητα από το ύψος της ποινής, για τα ποινικά αδικήματα του παρόντος νόμου, ή για αδικήματα βίας στους αθλητικούς χώρους, χρήση ή διάθεση ουσιών ή μεθόδων φαρμακοδιέγερσης, κατασκοπεία, κλοπή, υπεξαίρεση, δόλια χρεωκοπία, λαθρεμπορία, φοροδιαφυγή, δωροδοκία, δωροληψία, παραχάραξη, πλαστογραφία, απιστία, απάτη, εκβίαση, έγκλημα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής, παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών, περί όπλων και περί μεσαζόντων.

Η παραπάνω λίστα κωλυμάτων είναι κλειστή, δηλαδή η κρατική διοίκηση, και εν προκειμένου η ΕΕΑ, δεν δύναται ανάλογα με την πολιτική υπόδειξη και βούληση του εκάστοτε Υπουργού να προσθέτει και να στηρίζεται σε άλλα μη αναφερόμενα στην παραπάνω λίστα κωλύματα και αυτό με σκοπό να δικαιολογήσει μια δεδομένη απόφαση (βλ. απόφαση ΕΕΑ 23/8/2011 για τον Ολυμπιακό Βόλου, όπου στην πραγματικότητα κανένα από τα παραπάνω προαναφερόμενα κωλύματα δεν συνέτρεχαν).

Τίθεται επίσης το ερώτημα: Ποιος νόμος υπερισχύει ποιου, διότι το άρθρο 19 του νέου αθλητικού νόμου έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με το άρθρο 29 παράγραφος 12 ν. 3479/2006, ο οποίος δεν συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο των καταργούμενων και τροποποιημένων διατάξεων του νέου αθλητικού νόμου. Κατά συνέπεια, ο ν. 3479/2006 παραμένει εν ισχύει εξ΄ολοκλήρου (Βλέπε επ΄αυτού εμπεριστατωμένο άρθρο, εφημ. η Άποψη, 25/26 Φεβ. 2012, σελ. 24/25).

Σημειωτέον, ότι το επίμαχο άρθρο 19 τροποποιεί στην ουσία υπάρχουσα διάταξη του ήδη υπάρχοντος ν. 2725/2009, του οποίου όμως οι διατάξεις δεν εφαρμόζονται και αυτοκαταργούνται μόλις επεισέρχονται σε θέματα του ποδοσφαίρου ρυθμιζόμενα από την ΕΠΟ και τα όργανά της, όπως ξεκάθαρα επιτάσσουν τα άρθρα 29 παρ. 12 και  31 ν. 3479/2006.

Συνεπώς, η προσπάθεια νομιμοποίησης εκ των υστέρων των παρανόμων και καταχρηστικών στην ουσία πράξεων της ΕΕΑ το περασμένου θέρος προσκρούει βάναυσα στον εν ισχύει ν. 3479/2006, ο οποίος ρητά κατοχυρώνει την ΕΠΟ να ρυθμίζει αυτόνομα, μέσω του Καταστατικού της, την λειτουργία του ποδοσφαίρου και να έχει όχι μόνο το δικαίωμα, αλλά και την υποχρέωση ν΄αποφασίζει η ίδια, μέσω το σύστημα αδειοδότησης, ποιες ομάδες μπορούν να συμμετέχουν και ποιες όχι στο επαγγελματικό πρωτάθλημα. Αυτό επιτάσει ο νόμος, το Καταστατικό της αλλά και οι ρητές δεσμεύσεις που έχει απέναντι στην FIFA και UEFA.

           

5.         Καταστατικό ΕΠΟ

Σύμφωνα με το άρθρο 1 παράγραφος 5 Καταστατικού της, η ΕΠΟ είναι υποχρεωμένη να αποδέχεται και να τηρεί τα καταστατικά και κανονισμούς FIFA και UEFA. Η ΕΠΟ ασκεί τις αρμοδιότητές της διοικητικές, κανονιστικές ή λειτουργικές σύμφωνα με τις διατάξεις του καταστατικού, των κανονισμών, των αποφάσεων, των οδηγιών της FIFA και UEFA, τις οποίες αποδέχεται ανεπιφύλακτα (άρθρο 2, παράγραφος 2Β, γράμμα στ)

Το άρθρο 2 παράγραφος 3Α ορίζει ότι η ΕΠΟ ως μέλος της FIFA και UEFA υποχρεούται σε πλήρη συμμόρφωση με τα καταστατικά και κανονισμούς FIFA και UEFA. Με την παράγραφο 3Β του ιδίου άρθρου, η ΕΠΟ αποδέχεται ότι οποιαδήποτε παραβίαση των υποχρεώσεων που πηγάζουν από τα καταστατικά FIFA και UEFA μπορεί να οδηγήσει σε κυρώσεις από FIFA και UEFA.

Μέσα στο πλαίσιο ρύθμισης κάθε θέματος που αφορά τη λειτουργία του ποδοσφαίρου, η ΕΠΟ αναγνωρίζει και συνεργάζεται στο χώρο του ποδοσφαίρου μόνο με φορείς που αποδέχονται τα Καταστατικά, κανονισμούς της FIFA, της UEFA και της ΕΠΟ (άρθρο 2 παράγραφος Γ, γράμμα α). Σημειωτέων ότι κάθε μέλος της ΕΠΟ (π.χ. Super League) έχει την υποχρέωση να συμφωνήσει ότι δεσμεύεται από το καταστατικό, τους κανονισμούς, τις οδηγίες και αποφάσεις της FIFA, UEFA, και ΕΠΟ (άρθρο 12 παράγραφος δ).

Όσον αφορά τα πειθαρχικά μέτρα, το άρθρο 40 παράγραφος Α και Β, επιτάσει ότι ποινές που επιβάλλονται από όργανα εκτός καταστατικού δεν ισχύουν και δεν αναγνωρίζονται από την ΕΠΟ και τα μέλη της. Επίσης ποινές που επιβάλλονται ως ποδοσφαιρικές ποινές από διατάξεις εκτός καταστατικού και κανονισμών ΕΠΟ δεν λαμβάνονται υπόψη και απαγορεύεται στα δικαιοδοτικά όργανα της ΕΠΟ η επιβολή τέτοιου είδους ποινών.

Αποτελεί κοινή παραδοχή ότι η χορήγηση ή μη πιστοποιητικού συμμετοχής στο πρωτάθλημα συνιστά ποδοσφαιρική ποινή. Λαμβάνοντας υπ΄όψιν τα παραπάνω άρθρα του Καταστατικού της ΕΠΟ, η τελευταία υποχρεούται ρητώς να μην αναγνωρίζει αποφάσεις της ΕΕΑ που αφορούν τη χορήγηση ή μη πιστοποιητικού συμμετοχής ομάδας στο επαγγελματικό πρωτάθλημα.

Η έγγραφη εντολή της ΕΠΟ της 21 Φεβ. 2012 στην Super League να τροποποιήσει το καταστατικό της, ώστε να αρθεί η προϋπόθεση πιστοποιητικού ΕΕΑ για να μπορεί μία ομάδα να συμμετέχει στο πρωτάθλημα, αποτελεί αδιάσειστη απόδειξη των παραπάνω, αλλά ταυτοχρόνως και παραδοχή ότι έπραξε μέγα λάθος όταν εμπόδισε - καθ΄εντολήν του αρμόδιου Υπουργού - τον Ολυμπιακό Βόλου να συμμετέχει στο πρωτάθλημα παρ΄όλο που είχε λάβει την προβλεπόμενη αδειοδότηση.

6.         Συμβατότητα των παραπάνω διατάξεων με Καταστατικά / Κανονισμούς UEFA / FIFA.

Λαμβάνοντας υπ΄όψιν τα παραπάνω και παραθέτοντας από τη μία πλευρά τις σχετικές διατάξεις του ν. 2725/1999 και τις σχετικές προαναφερόμενες διατάξεις των Καταστατικών FIFA και UEFA από την άλλη, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το άρθρο 19 είναι ασύμβατο με τα Καταστατικά των FIFA και UEFA που προστατεύουν το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου. Το επίμαχο σημείο είναι όχι αυτός καθ΄αυτός έλεγχος νομιμότητας, όπως ο έλεγχος της μετοχικής σύνθεσης μιας ΑΑΕ, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία περι Ανωνύμων Εταιριών, αλλά η επιβολή ποδοσφαιρικών ποινών, όπως είναι η χορήγηση πιστοποιητικού συμμετοχής στο επαγγελματικό πρωτάθλημα, διότι στην ουσία πρόκειται αναμφίβολα για μία απόφαση αθλητικού χαρακτήρα. Δεδομένου ότι η ΕΠΟ έχει και διαχείριζεται, καθ΄ολοκλήρου - σύμφωνα μάλιστα με τους κανονισμούς της UEFA (UEFA Licence system) - ένα σύστημα αδειοδότησης των ομάδων με πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια δικαιοδοτικά όργανα.

Χωρίς καμία αμφιβολία, η χορήγηση πιστοποιητικού συμμετοχής από την περίφημη ΕΕΑ αντίκειτο στα Καταστατικά FIFA και UEFA. Μετά την ψήφιση του ν. 3479/2006, η δυνατότητα χορήγησης πιστοποιητικού συμμετοχής από την ΕΕΑ κατέστη επιπλέον και μη σύννομη, παράνομη με άλλα λόγια διότι ο ν. 3479/2006 αφαίρεσε από την ΕΕΑ αυτή την αρμοδιότητα. Το γεγονός ότι η ίδια ΕΕΑ συνέχισε, τυπικώς αλλά παρανόμως, να εκδίδει πιστοποιητικά συμμετοχής στο επαγγελματικό πρωτάθλημα, δεν αλλάζει την ισχύ του ν. 3479/2006, ο οποίος ορίζει την ΕΠΟ ως αποκλειστικά υπεύθυνη να αποφασίζει ποιες ομάδες θα συμμετέχουν στο πρωτάθλημα και ποιες όχι, σεβόμενη τα Καταστατικά FIFA και UEFA.

Και όντως, τον Οκτώβριο/Νοέμβριο 2007, η ΕΕΑ είχε διαμαρτυρηθεί εγγράφως στην ΕΠΟ για τη συμμετοχή της ΠΑΕ Δόξα Δράμας στο πρωτάθλημα της Γ΄ Εθνικής κατηγορίας δίχως να έχει χορηγηθεί πιστοποιητικό συμμετοχής από την ΕΕΑ και μάλιστα υπό την απειλή κυρώσεων αλλά ελάμβανε (τότε) σταθερή απάντηση από την ΕΠΟ, ότι βάσει του ν. 3479/2006 ήταν αποκλειστικά αρμόδια για ν΄αποφασίσει τη συμμετοχή μίας ομάδας στο επαγγελματικό πρωτάθλημα (βλέπε υπ΄αρ. πρωτ. 2670/17-10-07 και πρωτ. 3036/21-11-07 της ΕΕΑ προς την ΄Ενωση Επαγγελματικού ποδοσφαίρου Β΄- Γ΄Κατηγορίας). Καμία κύρωση δεν επεβλήθη και η ΠΑΕ Δόξα Δράμας συμμετείχε κανονικά στο πρωτάθλημα 2007/2008.

Τη θέση αυτή υιοθέτησαν και τα ελληνικά δικαστήρια, τα οποία έκριναν κατ΄ουσίαν ότι με τον ν. 3479/2006, για το άθλημα του ποδοσφαίρου εδόθει στην ΕΠΟ νομική εξουσιοδότηση να ρυθμίζει αυτόνομα τα θέματα λειτουργίας και οργάνωσης του αθλήματος, ακόμη και σε αντίθεση με όσα προβλέπει ο ν. 2729/2009, ο οποίος κατά τούτο έπαψε να ισχύει (βλέπε υπ΄αρ. 664/07 απόφαση Μον. Πρωτοδ. Βόλου).

           

΄Επειτα από την παραβίαση του αυτοδιοίκητου της ΕΠΟ στη περίπτωση του Ολυμπιακού Βόλου (η περίπτωση εξετάζεται ειδικότερα παρακάτω) μετά την (εσκεμμένη) απόφαση μη χορήγησης πιστοποιητικού συμμετοχής από την ΕΕΑ, όπως έιναι πλέον γνωστό, η FIFA επιλήφθηκε του θέματος, απέστειλε σχετική αλληλογραφία στην ΕΠΟ και κατέδειξε ότι δεν είναι συμβατό με το Καταστατικό της (FIFA) μια κρατική επιτροπή, όπως η ΕΕΑ, ν΄αποφασίζει για τη συμμετοχή ομάδος στο πρωτάθλημα και μάλιστα ν΄ακυρώνει ουσιαστικά την αδειοδότηση της ομάδος που είχε ήδη χορηγηθεί από τα αρμόδια όργανα της ΕΠΟ (βλέπε ιδίως επιστολή FIFA στην ΕΠΟ της 6ης Οκτωβρίου 2011, gazzetta.gr, 15-2-2012).

Συνεπώς, η επίσημη θέση της FIFA, όπως τουλάχιστον καταφαίνεται στις επιστολές της προς την ΕΠΟ που ήλθαν πρόσφατα στη δημοσιότητα, είναι ότι δεν είναι συμβατή με το Καταστατικό της FIFA η αρμοδιότητα της ΕΕΑ να αποφασίζει περί συμμετοχής ή μη μίας ομάδος στο επαγγελματικό πρωταθλημα, δεδομένου μάλιστα του συστήματος αδειοδότησης της ΕΠΟ.

Πριν από την ψήφιση του νέου αθλητικού νόμου, ήλθε στη δημοσιότητα ενημερωτικό σημείωμα της ΕΠΟ που αναφέρει, μεταξύ άλλων:

« ... Η ΕΠΟ, δεν αναγνωρίζει καμία δυνατότητα παρέμβασης στο ποδόσφαιρο της ΕΕΑ, αλλά και καμίας άλλης Επιτροπής, μέσω της επιβολής «ποδοσφαιρικών ποινών, όπως είναι η συμμετοχή ή όχι ομάδας σε επαγγελματική κατηγορία και πρωτάθλημα, από μη ποδοσφαιρικό όργανο ή η απαγόρευση μετεγγραφή κ.λ.π.». Ανάλογες ποινές ρητώς απαγορεύεται από το καταστατικό και τους κανονισμούς να επιβάλλονται σε ΠΑΕ, ΤΑΠ ή Σωματεία, αλλά και στις διοργανώτριες αρχές.

Η ΕΠΟ επίσης έχει τη δική της διαδικασία αδειοδότησης των ομάδων. Συνεπώς, οι όποιες αποφάσεις της ΕΕΑ δεν μπορούν να προκαλούν οιαδήποτε κύρωση σε βάρος της ή σε βάρος Ενώσεων – Μελών της».

Επίσης έγιναν γνωστές και οι θέσεις (non paper) της νομικής υπηρεσίας της ΕΠΟ που σθεναρά και φανερά πλέον, πέραν νομικών επιχειρημάτων για καταπάτηση του αυτοδιοίκητου, κάνουν λόγω ακόμη και για ιδιότυπο εκβιασμό αναφορικά με την κρατική επιχορήγηση και με τις χορηγίες του ΟΠΑΠ.

Οπως προαναφέρθηκε, στις 22 Φεβρουαρίου 2011, ύστερα από έγγραφη εντολή της ΕΠΟ, η ΓΣ της Super League αποφάσισε ομόφωνα να άρει ως προϋπόθεση συμμετοχής στο πρωτάθλημα τη χορήγηση πιστοποιητικού συμμετοχής από την ΕΕΑ.

Αυτή η αλλαγή Καταστατικού της Super League ως προς το πιστοποιητικό ΕΕΑ συνιστά κατ΄αρχήν συμμόρφωση με τον ν. 3479/2006 καθώς και με τα Καταστατικά της ΕΠΟ, UEFA και FIFA. Βέβαίως, η ΕΠΟ και η Super League είναι υπόλογες εξηγήσεων στην ομάδα και την πόλη του Βόλου για το λόγο που υπέκυψαν στα κελεύσματα του αρμοδίου Υπουργείου, καταπατώντας αυτοδιοίκητο και αποφάσεις αθλητικής δικαιοσύνης, εμποδίζοντας τον Ολυμπιακό Βόλου να συμμετέχει στο πρωτάθλημα.

Πέραν της θέσης της FIFA που διαφαίνεται καθαρά στα έγγραφα που είδαν το φως της δημοσιότητας, αποτελεί πλέον επίσημη θέση της ΕΠΟ και πλέον της Super League, ότι η πρόβλεψη του άρθρου 19 για χορήγηση ή μη πιστοποιητικού συμμετοχής ομάδος στο επαγγελματικό πρωταθλημα αντίκειται ξεκάθαρα στις παραπάνω αναφερόμενες διατάξεις ΕΠΟ, FIFA, UEFA.

Ένα από τα εύλογα ερωτήματα που τίθονται είναι, γιατί η ΕΠΟ δεν έφερε στη δημοσιότητα - και πολύ περισσότερο δεν την κοινοποίησε στον Ολυμπιακό Βόλου όπως όφειλε - τις έγγραφες συστάσεις (ιδιαίτερα εκείνη της 6^ης Οκτωβρίου 2011) της FIFA για την ρητή τήρηση του αυτοδιοίκητου στην περίπτωση της ομάδας του Βόλου;

7.         Aυτοδιοίκητο και η ομάδα του Ολυμπιακού Βόλου

Στις 19 Απριλίου 2011, το αρμόδιο όργανο αδειοδότησης της ΕΠΟ εκδίδει απόφαση αδειοδότησης στην ομάδα του Ολυμπιακού Βόλου, σύμφωνα με το σύστημα αδειοδότησης UEFA (UEFA Licence system). Ο Ολυμπιακός Βόλου έλαβε λοιπόν άδεια συμμετοχής στο πρωτάθλημα Super League για την περίοδο 2011/2012.

Στις 10 Αυγούστου 2011, με αριθμό απόφασης 179/2011, η Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ διατάσει την παραμονή της ομάδας του Βόλου στην Super League αλλά με μια ποινή - 10 βαθμούς για την αγωνιστική περίοδο 2011/2012 Super League.

Δηλαδή, αν η ΕΠΟ εφήρμοζε τις ίδιες της αποφάσεις και δη αποφάσεις του ανώτατου πειθαρχικού οργάνου της, και δεν ενέδιδε στις πιέσεις του αρμοδίου Υπουργείου, ο Ολυμπιακός Βόλου θα αγωνιζόταν σήμερα στο παρόν πρωτάθλημα παράλληλα με τη βαριά ποινή των - 10 βαθμών.

Επειδή υπήρξε και υπάρχει ακόμη (συνειδητή εν μέρει) παραπληροφόρηση, σημειώνεται ότι :

Στο σκεπτικό της παραπάνω απόφασης που κοινοποιήθηκε στις 24 Αυγούστου 2011, η Επιτροπή Εφέσεων διευκρίνησε ότι υπαίτια ομάδα σύμφωνα με το άρθρο 21Β παρ. 3 ΠΚ της ΕΠΟ είναι αυτή, που οι ποδοσφαιριστές της (ή κάποιοι απ΄αυτούς) συμμετέχουν (με άνωθεν εντολή) στην προσπάθεια ή την επίτευξη προκαθορισμού του αποτελέσματος ενός αγώνα, έχοντας στον αγώνα αυτόν εμφανώς και σε μεγάλο βαθμό μειωμένη απόδοση (βλ. απόφαση 179/2011, σελ. 4).

Στην περίπτωση του Ολυμπιακού Βόλου,  η Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ, εξέτασε τα στοιχεία του φακέλου και έκρινε, μεταξύ άλλων, ότι δεν προκύπτει ανάμειξη σε προσπάθεια προκαθορισμού αποτελέσματος ποδοσφαιρικού αγώνα των ποδοσφαιριστών (ή κάποιων από αυτούς) της ομάδας του Ολυμπιακού Βόλου (βλέπε απόφαση, σελ. 3) και ότι οι παίχτες του Βόλου όχι μόνον έπαιξαν καθαρά για να νικήσουν, αλλά ήταν και παντελώς άσχετοι με οποιαδήποτε χειραγώγηση αγώνα (βλ. απόφαση 179/2011, σελ. 5).

Παρ’όλα ταύτα, και δεδομένου ότι το άρθρο 21Β παρ. 3 ΠΚ ΕΠΟ δεν θεσπίζει - με την παρούσα διατύπωση κατά τη γνώμη μας - αντικειμενική ευθύνη, δηλαδή να τιμωρείται μία ομάδα για πράξεις τρίτων, η Επιτροπή Εφέσεων έκρινε παρ΄όλα αυτά ως αντικειμενικά υπαίτια την ομάδα του Βόλου για (μία) πράξη πρώην αξιωματούχου της ομάδας. Παράλληλα όμως, η Επιτροπή Εφέσεων έκρινε ότι στην περίπτωση του Ολυμπιακού Βόλου η ποινή του υποβιβασμού θα παραβιάζε την συνταγματική αρχή της αναλογικότητας απορρέουσα από το Σύνταγμα της Ελλάδος (άρθρα 5 παρ. 1 και 25 παρ. 1), από την ΕΣΔΑ (8 παρ. 2, 9 παρ. 2 και 10 παρ. 2) και αναγνωριζομένη παγίως από τα ελληνικά δικαστήρια (Ολ. ΑΠ 6/2009, Ολ. ΑΠ. 43-45/2005).

Σύμφωνα πάντα με το σκεπτικό της παραπάνω απόφασης, η Επιτροπή Εφέσεων δεσμευόμενη από την συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, είχε να επιλέξει αντί της ποινής του υποβιβασμού που είναι βαρύτατη και εξοντωτική για την ομάδα, μία άλλη εξίσου αποτελεσματική ποινή, πάντοτε ανάλογη με την απαξία της πράξης και την υπαιτιότητα της ομάδας. Στην προκειμένη περίπτωση, δεδομένου ότι δεν προέκυψε ανάμειξη στη χειραγώγηση του επιδίκου αγώνα των ποδοσφαιριστών (ή κάποιων απ΄αυτούς) της ομάδας του Ολυμπιακού Βόλου, η Επιτροπή Εφέσεων τονίζει, ότι η βλάβη που προκαλείται στην ομάδα με την ποινή του υποβιβασμού είναι δυσανάλογα επαχθέστερη από την αναμενόμενη ωφέλεια του σεβασμού του αθλήματος. Επιπλέον, υπογραμμίζει ότι δεν ανταποκρίνεται στην έννοια του δικαίου η επιβολή της ίδιας και μόνο ποινής (του υποβιβασμού) και στην περίπτωση της ουσιαστικής υπαιτιότητας της ομάδας (με την έννοια της συμμετοχής των ποδοσφαιριστών της στην προσπάθεια ή επίτευξη προκαθορισμένου αποτελέσματος) και στην περίπτωση της αντικειμενικής υπαιτιότητας αυτής, συνεπεία πράξεων πρώην αξιωματούχου της (περίπτωση Ολυμπιακού Βόλου).

Η Επιτροπή Εφέσεων τόνισε, ότι επιβάλλεται άλλη εναλλακτική ποινή για την ομάδα του Βόλου και εφαρμόζοντας το άρθρο 5 παρ. 3 ΠΚ ΕΠΟ επέβαλλε αφαίρεση δέκα (10) βαθμών από τη νέα αγωνιστική περίοδο, υπογραμίζοντας ακόμη μία φορά ότι η ποινή των 10 βαθμών ήταν στη συγκεκριμένη περίπτωση αποτελεσματική και ανάλογη με την πράξη αλλά και με το βαθμό υπαιτιότητα της ομάδας (καμία ανάμειξη των παιχτών της ομάδας του Βόλου).

Με την ανακοίνωση της απόφασης, η ηγεσία του αρμοδίου Υπουργείου όχι μόνο κατέκρινε με πρωτόγνωρο τρόπο την παραπάνω απόφαση της Επιτροπής Εφέσεων, αλλά ανακοίνωνε δημοσίως και με περίσσεια δόση κυνισμού ότι το Κράτος έχει τα απαραίτητα εργαλεία να τη «διορθώσει» παρεμβαίνοντας καθ΄αυτόν τον τρόπο στυγνά στο έργο της ελληνικής αθλητικής δικαιοσύνης.

Μέγιστη ειρωνία αποτελεί το γεγονός, ότι το ίδιο Υπουργείο που άσκησε σκληρή κριτική στην ΕΠΟ για την παραπάνω απόφαση αφαίρεση βαθμών έφερε νέα διάταξη με τον νέο αθλητικό νόμο που νομοθετεί σε ανάλογες περιπτώσεις ακριβώς τη λύση που έδωσε η Επιτροπή Εφέσεων στην περίπτωση του Ολυμπιακού Βόλου (αφαίρεση βαθμών).

Συγκεκριμένα το νέο άρθρο 132 του ν. 2725/1999 με τίτλο (δωροδοκία-δωροληψία για αλλοίωση αποτελέσματος αγώνα) προβλέπει ότι εφόσον οι διωκόμενοι είναι μεταξύ άλλων διοικητικοί παράγοντες « επιβάλλεται στην ομάδα των, πειθαρχική ποινή είτε της αφαίρεσης βαθμών από το βαθμολογικό πίνακα του διεξαγόμενου πρωταθλήματος ή του προσεχούς πρωταθλήματος στο οποίο θα συμμετάσχουν είτε του υποβιβασμού αυτών στην αμέσως επόμενη κατηγορία ». (βλ. Νέος αθλητικός νόμος, τροποποιημένες διατάξεις, ν. 17).

Με την νέα αυτή διάταξη, το αρμόδιο Υπουργείο, παραδέχεται εμμέσως πλην σαφώς ότι έσφαλλε σφόδρα εξαπελύοντας μια πρωτόγνωρη και αβάσιμη όπως αποδείχθη κριτική και επίθεση έναντι του ανώτερου δικαιοδοτικού αθλητικού οργάνου της Χώρας μας.

Και βεβαίως το αρμόδιο Υπουργείο σιώπησε ηχηρά, όταν η ίδια Επιτροπή Εφέσεων, τη 1/11/2011, έκρινε απαράδεκτη τη πειθαρχική δίωξη κατά της ομάδας του Αγροτικού Αστέρα και του προέδρου της, διότι η Επιτροπή Εφέσεων πολύ σωστά έκρινε ότι όταν τελέσθηκαν οι υπο κρίση πράξεις δεν υπήρχε στον Πειθαρχικό Κώδικα της ΕΠΟ το άρθρο 21Β αναγνωρίζοντας την συνταγματική επιταγή της μη αναδρομικότητας τον νόμων και δη των πειθαρχικών.

Και τίθεται το εύλογο και αμείλικτο ερώτημα, γιατί ο Ολυμπιακός Βόλου (ακόμη και με την ποινή αφαίρεση βαθμών) - και κατ΄ επέκτασιν ο πρώην πρόεδρος του, του οποίου το τεκμήριο αθώωτητος έχει ποδοπατηθεί βάναυσα και από τις Αρχές και από τα ΜΜΕ - τιμωρήθηκαν πειθαρχικά, ενώ δεν υπήρχε το άρθρο 21Β τη χρονική στιγμή του επίδικου αγώνα και γιατί εν τέλει δεν κρίθηκε η πειθαρχική δίωξη ως απαράδεκτη όπως συνέβη με την περίπτωση του Αγροτικού Αστέρα ;

Στις 23 Αυγούστου 2011, η ΕΕΑ, με νεοδιοριζόμενα μέλη από τον αρμόδιο Υπουργό, μόλις πέντε μέρες πριν να αναλαβει το έργο της, αποφασίζει να μη χορηγήσει πιστοποιητικό συμμετοχής στον Ολυμπιακό Βόλου, «ενόψει των ως άνω σοβαρών παραβάσεων του νόμου από τα αναφερόμενα πρόσωπα» δίχως να αναφέρεται ποιες ακριβώς παραβάσεις του νόμου τελέσθηκαν και από ποια πρόσωπα (Βλ. Πρακτικό ΕΕΑ, 23 Αυγ. 2011, σελ. 5).

Εν αντιθέσει σε περιπτώσεις άλλων ομάδων, στον Ολυμπιακό Βόλου, η ΕΕΑ δεν έδωσε καμία προθεσμία συμμόρφωσης προς τις τυχόν υποδείξεις της, ενώ η ομάδα του Βόλου είχε ζητήσει επανειλλημένα και εγγράφως (19.8.2011 και 22.8.2011) από την ΕΕΑ να της υποδείξει τις ελλείψεις που τυχόν είχε εντοπίσει στο φακελό της, προκειμένου να τις συμπληρώσει και να της χορηγηθεί το πιστοποιητικό, λόγω δημοσιευμάτων που είχαν διαρρεύσει αναφορικά με την (δήθεν) μη πληρότητα του φακέλου.

Ενώ η ΕΕΑ έταζε, δίχως ιδιαίτερους ενδοιασμούς, προθεσμίες σε άλλες ομάδες για την συμπλήρωση του φακέλου τους, η ΕΕΑ, καταπατώντας κάθε αρχή της χρηστής διοίκησης και καλής πίστης, αρνήτο ουσιαστικά την επανεξέταση του φακέλου του Ολυμπιακού Βόλου, παρόλο τις επίμονες προσπάθειες της ομάδας να λάβει απαντήσεις και υποδείξεις από την ΕΕΑ, ώστε να καταστεί πλήρης ο φάκελος της ομάδας.

Η πολιτική παρέμβαση κατέστη δυνατή στην περίπτωση του Ολυμπιακού Βόλου, διότι εν τέλει η παρέμβαση αυτή έγινε παρανόμως αποδεκτή από την ΕΠΟ.

Απόδειξη του τελευταίου είναι η απόφαση της 6 Οκτωβρίου 2011, όπου η Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ αναφέρει ότι ένα μέρος ένα μέρος του αυτοδιοίκητου έχει εκχωρηθεί στην Πολιτεία.

Υπό την ανοχή της ΕΠΟ, ο Ολυμπιακός Βόλου αντικαταστάθηκε (παρανόμως όπως αποδείχθει) από ομάδα Β΄ Εθνικής κατηγορίας.

Η ομάδα του Βόλου δεν υπέκυψε, δεν δήλωσε συμμετοχή στην Δ΄Εθνική και επέλεξε να διεξαγάγει έναν τίμιο αγώνα με σκοπό την αποκαταστασή του στο επαγγελματικό πρωτάθλημα, σύμφωνα με τις αποφάσεις της ελληνικής αθλητικής δικαιοσύνης που δεν έχουν ακόμη εφαρμοσθεί.

Γ.         Συμπεράσμα

Είναι πασιφανές ότι το άρθρο 19 του νέου αθλητικού νόμου και οι νέες αρμοδιότητες της ΕΕΑ δεν είναι συμβατές με τα Καταστατικά ΕΠΟ, UEFA και FIFA αλλά επίσης όπως προκύπτει δεν είναι συμβατές και με τον ν. 3479/2006.

Η αλληλογραφία της FIFA με την ΕΠΟ, τουλάχιστον αυτή που έχει δει το φως της δημοσιότητας, καταδεικνύει ξεκάθαρη πολιτική παρέμβαση, μέσω της ΕΕΑ, στην υπόθεση του Ολυμπιακού Βόλου, η οποία παρέμβαση δεν είναι συμβατή με τα καταστατικά της FIFA. Ιδίως η επιστολή της 6^ης Οκτωβρίου 2011 της FIFA προς την ΕΠΟ αποτελεί σύσταση/οδηγία για την τήρηση του Καταστατικού FIFA με αναφορά στην περίπτωση του Ολυμπιακού Βόλου.

Για λόγους που μόνο η ίδια γνωρίζει, η ΕΠΟ προτίμησε να ενδώσει στις πιέσεις και στα κελεύσματα (εντυπωσιασμού) του αρμόδιου υπουργού, o οποίος σε πρόσφατες δηλώσεις παρεδέχθη ότι όντως υπήρξαν ομάδες που αδικήθηκαν, ενώ για το Πανθεσσαλικό Στάδιο (που στοίχησε ακριβά στον Ελληνα φορολογούμενο και τώρα ρημάζει), προτείνει να γίνονται εκεί συναυλίες για να μπορεί συντηρείται.

Η ΕΠΟ δεν εφήρμοσε μέχρι σήμερα την παραπάνω σύσταση/οδηγία της FIFA όπως προβλέπεται από τον νόμο και τους κανονισμούς του ποδοσφαίρου, πάλι για τους λόγους που μόνο η ίδια γνωρίζει.

Το ελληνικό ποδόσφαιρο αποτελεί μέρος του ευρωπαικού ποδοσφαίρου όπου ισχύουν οι κανόνες της FIFA και UEFA που θεσπίζουν και προστατεύουν το αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου. Το αυτοδιοίκητο δεν εφαρμόζεται à la carte και όχι σύμφωνα με τις ορέξεις της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας.

Στη θέση του Ολυμπιακού Βόλου θα μπορούσε να βρεθεί θεωρητικά οποιαδήποτε άλλη ομάδα, αλλά δύσκολα διανοείται κανείς ότι η ΕΕΑ και το αρμόδιο υπουργείο θα ήρχοντο σε σύγκρουση με μία από τις μεγάλες ομάδες των Αθηνών. Αυτή είναι η πραγματικότητα πέρα από νόμους, εδάφια, νομολογίες και Καταστατικά. Δυστυχώς, η ΕΠΟ δεν όρθωσε ανάστημα και απεδέχθη αβίαστα και χωρίς αντίσταση την παραβίαση του νόμου και του Καταστατικού της. Επραξε λάθος με ολέθριες συνέπειες για την ομάδα του Βόλου.

Σε ανάλογες περιστάσεις, μόνη δύναμη που απομένει στον μικρό και πολιτικά ανίσχυρο, είναι ο αγώνας για ισονομία και ίση μεταχείρηση στην εφαρμογή του νόμου και των αποφάσεων της αθλητικής δικαιοσύνης.

Πεπεισμένος για το δίκαιό του, αυτόν ακριβώς τον έντιμο αγώνα διεξαγάγει μήνες τώρα ο Ολυμπιακός Βόλου και θα τον συνεχίσει μέχρι ωσότου αποκατασταθεί η ολοένα και φαεινότερη αδικία που υπέστη η ομάδα της πόλης του Βόλου.