Λέγεται Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού (ΕΕΑ) και είναι –λέει– Ανεξάρτητη Αρχή. Τάχα μου…
Στην πραγματικότητα, είναι απολύτως εξαρτημένη από τις ορέξεις του εκάστοτε υφυπουργού, αρμόδιου για τον αθλητισμό, ή και του προϊσταμένου του υπουργού Πολιτισμού. Και τούτο διότι τα μέλη της διορίζονται από τον υφυπουργό, κάθε όποτε θέλει εκείνος ή ο προϊστάμενός του υπουργός.
Όπως είναι φυσικό, οι αποφάσεις της ΕΕΑ δεν έρχονται ποτέ σε αντίθεση με τις επιθυμίες της πολιτικής ηγεσίας. Συχνά μάλιστα, υπαγορεύονται από αυτές.
Η Επιτροπή αυτή δεν έχει πραγματικό αντικείμενο. Επαγγελματικός αθλητισμός, στη χώρα μας αλλά και σε πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης, σημαίνει ανώνυμες εταιρίες. Ποδοσφαιρικές (ΠΑΕ) και μπασκετικές (ΚΑΕ), κυρίως. Οι εταιρίες αυτές, εκ του νόμου, ελέγχονται από τις αρχές στις οποίες υπάγονται:
- Ως προς τα οικονομικά τους (εμπορικά, φορολογικά, κ.λπ.) από το υπουργείο Ανάπτυξης.
- Ως προς τις αθλητικές τους δραστηριότητες (κανονισμοί αγώνων, συμβόλαια αθλητών, τεχνικών κ.λπ.) από τις οικείες αθλητικές ενώσεις και ομοσπονδίες.
Η ΕΕΑ τι ακριβώς κάνει, που δεν θα μπορούσαν να το κάνουν το αρμόδιο υπουργείο ή οι αρμόδιες αθλητικές αρχές; Τίποτε απολύτως!
Εκτός από ένα πράγμα, το οποίο είναι και ο μοναδικός λόγος ύπαρξής της:
Να αποτελεί το μακρύ χέρι της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας στον αθλητισμό! Να χρησιμεύει ως εργαλείο με το οποίο ο εκάστοτε υπουργός ή υφυπουργός θα παίζει τα προσωπικά του παιχνίδια σ’ ένα χώρο ευρέως λαϊκού ενδιαφέροντος, άρα και μεγάλης δημοφιλίας, θα ασκεί την προσωπική επιρροή του, θα ροκανίζει -εν τέλει- το περίφημο αυτοδιοίκητο, προς όφελος δικό του ή του κόμματός του, έτσι όπως ό ίδιος το αντιλαμβάνεται. Με τη βοήθεια -βεβαίως- της "συμμαχίας των προθύμων" αθλητικών παραγόντων και δημοσιογραφικών προπαγανδιστών.
Αυτός είναι και ο λόγος που η ΕΕΑ δεν συμπεριλαμβάνεται σε καμία λίστα, από τις πολλές που κυκλοφορούν, με ονόματα Επιτροπών που συγχωνεύονται, απορροφούνται ή καταργούνται.
Αλλά το νόθο και φαύλο αυτό καθεστώς δεν μπορεί και δεν πρέπει να παρατείνεται επ’ άπειρον. Αν δεν έχει την πολιτική παρρησία ο (προ 12ετίας εμπνευστής και δημιουργός αυτού του εξαμβλώματος) σημερινός υπουργός Οικονομίας, να καταργήσει τη συγκεκριμένη Επιτροπή, έχουν τη δυνατότητα οι ίδιες οι αθλητικές ενώσεις και ομοσπονδίες να μη λαμβάνουν υπόψη τους τις αποφάσεις ενός οργάνου, που σε κανονικές συνθήκες δεν θά ‘πρεπε να υπάρχει. Ιδίως όταν αυτές οι αποφάσεις έρχονται σε σύγκρουση με τους κανονισμούς και τις διατάξεις που οι ίδιες οι αθλητικές αρχές έχουν επιβάλει στο χώρο που ορίζουν.
Στην πραγματικότητα, είναι απολύτως εξαρτημένη από τις ορέξεις του εκάστοτε υφυπουργού, αρμόδιου για τον αθλητισμό, ή και του προϊσταμένου του υπουργού Πολιτισμού. Και τούτο διότι τα μέλη της διορίζονται από τον υφυπουργό, κάθε όποτε θέλει εκείνος ή ο προϊστάμενός του υπουργός.
Όπως είναι φυσικό, οι αποφάσεις της ΕΕΑ δεν έρχονται ποτέ σε αντίθεση με τις επιθυμίες της πολιτικής ηγεσίας. Συχνά μάλιστα, υπαγορεύονται από αυτές.
Η Επιτροπή αυτή δεν έχει πραγματικό αντικείμενο. Επαγγελματικός αθλητισμός, στη χώρα μας αλλά και σε πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης, σημαίνει ανώνυμες εταιρίες. Ποδοσφαιρικές (ΠΑΕ) και μπασκετικές (ΚΑΕ), κυρίως. Οι εταιρίες αυτές, εκ του νόμου, ελέγχονται από τις αρχές στις οποίες υπάγονται:
- Ως προς τα οικονομικά τους (εμπορικά, φορολογικά, κ.λπ.) από το υπουργείο Ανάπτυξης.
- Ως προς τις αθλητικές τους δραστηριότητες (κανονισμοί αγώνων, συμβόλαια αθλητών, τεχνικών κ.λπ.) από τις οικείες αθλητικές ενώσεις και ομοσπονδίες.
Η ΕΕΑ τι ακριβώς κάνει, που δεν θα μπορούσαν να το κάνουν το αρμόδιο υπουργείο ή οι αρμόδιες αθλητικές αρχές; Τίποτε απολύτως!
Εκτός από ένα πράγμα, το οποίο είναι και ο μοναδικός λόγος ύπαρξής της:
Να αποτελεί το μακρύ χέρι της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας στον αθλητισμό! Να χρησιμεύει ως εργαλείο με το οποίο ο εκάστοτε υπουργός ή υφυπουργός θα παίζει τα προσωπικά του παιχνίδια σ’ ένα χώρο ευρέως λαϊκού ενδιαφέροντος, άρα και μεγάλης δημοφιλίας, θα ασκεί την προσωπική επιρροή του, θα ροκανίζει -εν τέλει- το περίφημο αυτοδιοίκητο, προς όφελος δικό του ή του κόμματός του, έτσι όπως ό ίδιος το αντιλαμβάνεται. Με τη βοήθεια -βεβαίως- της "συμμαχίας των προθύμων" αθλητικών παραγόντων και δημοσιογραφικών προπαγανδιστών.
Αυτός είναι και ο λόγος που η ΕΕΑ δεν συμπεριλαμβάνεται σε καμία λίστα, από τις πολλές που κυκλοφορούν, με ονόματα Επιτροπών που συγχωνεύονται, απορροφούνται ή καταργούνται.
Αλλά το νόθο και φαύλο αυτό καθεστώς δεν μπορεί και δεν πρέπει να παρατείνεται επ’ άπειρον. Αν δεν έχει την πολιτική παρρησία ο (προ 12ετίας εμπνευστής και δημιουργός αυτού του εξαμβλώματος) σημερινός υπουργός Οικονομίας, να καταργήσει τη συγκεκριμένη Επιτροπή, έχουν τη δυνατότητα οι ίδιες οι αθλητικές ενώσεις και ομοσπονδίες να μη λαμβάνουν υπόψη τους τις αποφάσεις ενός οργάνου, που σε κανονικές συνθήκες δεν θά ‘πρεπε να υπάρχει. Ιδίως όταν αυτές οι αποφάσεις έρχονται σε σύγκρουση με τους κανονισμούς και τις διατάξεις που οι ίδιες οι αθλητικές αρχές έχουν επιβάλει στο χώρο που ορίζουν.