Αφορμή του προβληματισμού μας η ανάρτηση του Σταύρου Κόλκα στο προσωπικό του blog από το οποίο και αναδημοσιεύουμε αποσπάσματα:
«Για να κατανοήσουν όσοι επηρεάζονται από την αστεία προπαγάνδα των συντοπιτών, εμείς δεν είχαμε καμία τύχη αν και αυτοί έμπαιναν στα πλέι οφ. Το γκολ του Βόλου, παρότι χάσαμε έναν βαθμό στη διαδικασία, έβαλε μέσα σε αυτή τους Θεσσαλούς που έχουν τέσσερις νίκες στη κανονική περίοδο με ΑΕΚ και ΠΑΟ. Μάλιστα, τους έχουν βάλει και έντεκα γκολ σε τέσσερα παιχνίδια, σχεδόν τρία μέσο όρο.
Για όσους δεν κατανοούν πως αν έμπαιναν οι συντοπίτες στα πλέι οφ δεν είχαμε τύχη, θα τους παραπέμψω στη πρόταση μομφής του Παναθηναϊκού στον Μαρινάκη. Ψήφισαν υπέρ, ο ίδιος ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ, ο Άρης και άλλοι δύο.
Αυτοί οι τρεις έχουν κινηθεί μαζί εδώ και καιρό, με άξονα πάντα τον Παναθηναϊκό και αν μπλέκαμε σε μία αναμέτρηση μαζί τους, τα πράγματα θα ήταν πολύ απλά και νομίζω πως πλέον καταλαβαίνετε όλοι. Ήμασταν βρώμα.
Σε οπαδικό επίπεδο βέβαια, νομιμοποιούμαστε να θέλουμε την καταστροφή του Άρη, έτσι για την καζούρα, αλλά αυτή η προσέγγιση δεν μας αγγίζει σε επίπεδο ομάδας. Μπορεί ο κάθε οπαδός να έχει τα προσωπικά του πιστεύω.
Λίγα 24ωρά πριν το γκολ του Μάρτιν, εμείς είχαμε ζητήσει να τηρηθούν τα διαδικαστικά στην υπόθεση του εκπροσώπου της Λίγκας στην ΕΠΟ. Δε γίνεται σε έναν συνεταιρισμό να αλλάζουν κάθε τρεις και λίγο τα δεδομένα.
Βέβαια, δέθηκε σκοινί κορδόνι πως εμείς ψηφίσαμε Μπέο, αλλά η αλήθεια δεν είναι αυτή.
Όχι πως σε προσωπικό επίπεδο θα είχα πρόβλημα να πω ότι ψήφισα Μπέο αν ήμουν ο Ζαγοράκης. Σίγουρα ο Μπέος δεν αποτελεί διαφήμιση για το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Και ποιος όμως αποτελεί; Ο Παναθηναϊκός με τις Φιλιπινέζες του; Η Καβάλα; Ο Ολυμπιακός σκέτο;
Αυτό που κάναμε, επί της ουσίας μας φέρνει έναν σύμμαχο κατά τη διάρκεια των πλέι οφ. Σύμμαχο όχι επειδή συμφωνήσαμε μαζί του σε κάτι, αλλά επειδή το κίνητρο του πληγωμένου θηρίου που ονομάζεται Μπέος, είναι ξεκάθαρο υψηλότερο από την ομάδα που τον ακολουθούσε στη βαθμολογία.
Εμείς πάμε να μπούμε στα πλέι οφ να παίξουμε τις πιθανότητές μας. Φαβορί δεν πιστεύω πως είμαστε, γιατί το γκολάκι το βλέπουμε με το κιάλι. Αν η ξεκούραση καθαρίσει το μυαλό των παικτών μας και το δίχτυ κουνηθεί πιο εύκολα, ίσως και να γίνουμε στη πορεία της διαδικασίας φαβορί.
Το σίγουρο είναι πως η είσοδος του Μπέου, μας αύξησε τις πιθανότητες. Και θα έχει πολύ πλάκα, αν ο Ατρόμητος πάρει το κύπελλο. Τότε θα φάμε το άγχος της αρκούδας, αλλά νομίζω πως στο τέλος θα αξίζει τον κόπο.»
Πολλές οι αλήθειες που γράφονται παραπάνω.Αν πάντως υιοθετήσουμε την συλλογιστική του κειμένου πρέπει να δεχτούμε ξεκάθαρα υπάρχουν δύο στρατόπεδα στο ελληνικό ποδόσφαιρο.Οι μεν που οι δε αποκαλούν κόκκινο στρατόπεδο,και οι δε που οι μεν αποκαλούν πράσινο στρατόπεδο.Παίρνοντας λοιπόν σαν αξίωμα την παραπάνω υπόθεση την οποία σαν ιστοσελίδα μπορεί να μην υιοθετούμε,τότε και ο Ολυμπιακός Βόλου εκτός από την πολύ καλή ομάδα που διαθέτει ,θα έπρεπε να κάνει και τους κατάλληλους πολιτικούς ελιγμούς.Αν κρίνουμε από την δημόσια φρασεολογία-κριτική το στρατόπεδο που επιλέξαμε ήταν το κατάλληλο.Αν κρίνουμε όμως από την διαιτησία που αντιμετωπίσαμε όλο τον χρόνο,με εξαίρεση το 50-50 του Μάνταλου όπου και να μας βρήκε,η ομάδα δεν ρευστοποίησε την παραπάνω επιλογή.
Παρεμπιπτόντως ακόμα απορούμε με τις διαμαρτυρίες των πράσινων.Σημείωση ο Μάνταλος δικαιώνεται από κάθε ριπλέι και από την ίδια την ΚΕΔ η οποία τον βαθμολόγησε με άριστα.
ΥΓ.:Και οι φίλοι της Ξάνθης πανηγύρισαν το γκολ του Μάρτιν,ενώ υποθέτουμε πως και στην πλατεία Ταχυδρομείου θα ακούστηκαν αρκετά βογγητά...
